Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Gdzie się podziałeś, Buzzie Aldrinie?
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Rok 1999, tuż przed początkiem nowego tysiąclecia, poznajemy Mattiasa, mężczyznę urodzonego trzy dekady wcześniej, dokładnie w noc pierwszego lądowania człowieka na Księżycu. Mattias jest ogrodnikiem, którego największym pragnieniem jest życie w anonimowości jako część większego, kosmicznego mechanizmu. Od ośmiu lat jest związany z jedną kobietą, pracuje w zawodzie, który go fascynuje, i gromadzi książki związane z eksploracją kosmosu. Jego bliski przyjaciel, członek zespołu muzycznego, szykuje się do koncertu na Wyspach Owczych i zaprasza Mattiasa do współpracy jako dźwiękowca. Mattias planuje tygodniowy wyjazd, lecz jego uporządkowane życie wkrótce zostaje wywrócone do góry nogami. Czas powrotu do domu znacznie się wydłuży, a kluczem staje się jego zniknięcie.
Johan Harstad, urodzony w 1979 roku w Stavanger, rozpoczął swoją literacką karierę w 2001 roku zbiorem "Herfra blir vi bare eldre" (Od teraz tylko się starzejemy). Rok później ukazał się zbiór opowiadań "Ambulanse" (Ambulans), a w 2005 pierwsza powieść "Gdzie się podziałeś, Buzzie Aldrinie", na podstawie której powstał serial telewizyjny w 2009 roku, z udziałem Chada Colemana oraz znanych skandynawskich aktorów. Książka została opublikowana w dwunastu krajach poza Norwegią.
Harstad jest także uznanym dramaturgiem, a jego utwory sceniczne zebrano w 2008 roku pod nazwą "Bsider" (Strona B). W tym samym czasie został dramaturgiem w Norweskim Teatrze Narodowym, a jego dramat z 2010 roku "Osv." (Itd.) zdobył uznanie krytyków i nominację do nagrody Brageprisen.
Poza pisarstwem, Harstad pasjonuje się grafiką, produkcją muzyczną, filmem oraz fotografią. W ramach swojej organizacji LACKTR, znanej również jako The Lacktr Prpgnda Community, od 2002 roku odpowiada za projekty graficzne książek publikowanych w Norwegii. Jako organizacja non profit współpracuje z norweskimi pisarzami, muzykami i artystami wizualnymi.
Postać Mattiasa wyróżnia paradoksalna potrzeba bycia zauważonym, przy jednoczesnym braku robienia wokół siebie szumu, co odróżnia go od innych bohaterów literatury współczesnej zmagających się z egzystencjalnymi obawami. Publishers Weekly określa to jako ambitny debiut. Opisy surowych krajobrazów Wysp Owczych oraz mieszkańców w poetyckiej, na wpół dramatycznej opowieści Harstada, pokazują jak Mattias uświadamia sobie brak kontroli nad własnym losem, przypominając współczesną sagę, analizowaną przez Kirkus Reviews jako pasjonującą lekturę. Podobnie jak Jonathan Safran Foer, Harstad zgrabnie miesza formę i bogate słownictwo z bezpośrednim wyrażaniem emocji, co Dedi Felman z Words Without Borders odnosi do jego unikalnego stylu. Jakob Levinsen z Jyllands-Posten podkreśla, że Harstad posiada wrodzoną umiejętność tworzenia historii z wyjątkową lekkością, co mogło by cieszyć jego literackiego rodaka, Knuta Hamsuna.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Rok 1999, tuż przed początkiem nowego tysiąclecia, poznajemy Mattiasa, mężczyznę urodzonego trzy dekady wcześniej, dokładnie w noc pierwszego lądowania człowieka na Księżycu. Mattias jest ogrodnikiem, którego największym pragnieniem jest życie w anonimowości jako część większego, kosmicznego mechanizmu. Od ośmiu lat jest związany z jedną kobietą, pracuje w zawodzie, który go fascynuje, i gromadzi książki związane z eksploracją kosmosu. Jego bliski przyjaciel, członek zespołu muzycznego, szykuje się do koncertu na Wyspach Owczych i zaprasza Mattiasa do współpracy jako dźwiękowca. Mattias planuje tygodniowy wyjazd, lecz jego uporządkowane życie wkrótce zostaje wywrócone do góry nogami. Czas powrotu do domu znacznie się wydłuży, a kluczem staje się jego zniknięcie.
Johan Harstad, urodzony w 1979 roku w Stavanger, rozpoczął swoją literacką karierę w 2001 roku zbiorem "Herfra blir vi bare eldre" (Od teraz tylko się starzejemy). Rok później ukazał się zbiór opowiadań "Ambulanse" (Ambulans), a w 2005 pierwsza powieść "Gdzie się podziałeś, Buzzie Aldrinie", na podstawie której powstał serial telewizyjny w 2009 roku, z udziałem Chada Colemana oraz znanych skandynawskich aktorów. Książka została opublikowana w dwunastu krajach poza Norwegią.
Harstad jest także uznanym dramaturgiem, a jego utwory sceniczne zebrano w 2008 roku pod nazwą "Bsider" (Strona B). W tym samym czasie został dramaturgiem w Norweskim Teatrze Narodowym, a jego dramat z 2010 roku "Osv." (Itd.) zdobył uznanie krytyków i nominację do nagrody Brageprisen.
Poza pisarstwem, Harstad pasjonuje się grafiką, produkcją muzyczną, filmem oraz fotografią. W ramach swojej organizacji LACKTR, znanej również jako The Lacktr Prpgnda Community, od 2002 roku odpowiada za projekty graficzne książek publikowanych w Norwegii. Jako organizacja non profit współpracuje z norweskimi pisarzami, muzykami i artystami wizualnymi.
Postać Mattiasa wyróżnia paradoksalna potrzeba bycia zauważonym, przy jednoczesnym braku robienia wokół siebie szumu, co odróżnia go od innych bohaterów literatury współczesnej zmagających się z egzystencjalnymi obawami. Publishers Weekly określa to jako ambitny debiut. Opisy surowych krajobrazów Wysp Owczych oraz mieszkańców w poetyckiej, na wpół dramatycznej opowieści Harstada, pokazują jak Mattias uświadamia sobie brak kontroli nad własnym losem, przypominając współczesną sagę, analizowaną przez Kirkus Reviews jako pasjonującą lekturę. Podobnie jak Jonathan Safran Foer, Harstad zgrabnie miesza formę i bogate słownictwo z bezpośrednim wyrażaniem emocji, co Dedi Felman z Words Without Borders odnosi do jego unikalnego stylu. Jakob Levinsen z Jyllands-Posten podkreśla, że Harstad posiada wrodzoną umiejętność tworzenia historii z wyjątkową lekkością, co mogło by cieszyć jego literackiego rodaka, Knuta Hamsuna.
