Fundamentowanie - podstawowe metody obliczeniowe

Skrypt to istotne opracowanie dydaktyczne, które skupia się na obecnym stanie wiedzy dotyczącym projektowania fundamentów, zarówno bezpośrednich (stóp), jak i pośrednich (pali). W tekście omówiono dwa podejścia do projektowania fundamentów: jedno opierające się na wcześniejszych polskich normach, a drugie na obecnych europejskich standardach, czyli eurokodach.

Skrypt szczegółowo opisuje metody obliczania dla różnych typów fundamentów używanych w budownictwie, takich jak stopy i pale fundamentowe, oraz sposoby określania nośności podłoża gruntowego. Dla każdego z fundamentów opisane są dwa różne podejścia: jedno wynikające ze starych polskich przepisów, a drugie zgodne z Eurokodem 7. Przedstawiono wiele formuł wyjaśniających metody liczenia pola podstawy fundamentów i długości pali, podając przy tym analizy rozbieżności między wynikami uzyskiwanymi z dawnych polskich norm i aktualnych europejskich wytycznych.

Porównanie to jest szczególnie wartościowe, gdyż na przykładach empirycznych pokazuje różnice między dawnym a współczesnym podejściem do projektowania fundamentów w Polsce oraz metodami obliczeniowymi. Praktyczne przykłady zawarte w skrypcie dotyczą projektowania fundamentów w określonych warunkach geologiczno-inżynierskich, analizy posadowienia fundamentów na palach pod oczep oraz nośności w warunkach z odpływem i bez odpływu wody. Skrypt przedstawia również metodę Wiłuna do wyznaczania nośności pala Franki na bazie pomiarów sondą CPT z użyciem stożka Begemanna.

Dzięki swojej uniwersalności, skrypt ten znajdzie zastosowanie wśród naukowców, projektantów, ekspertów budowlanych, studentów oraz wszystkich osób zajmujących się projektowaniem fundamentów budynków i budowli.