Figury braku. O prozie Stanisława Dygata

Badanie to stanowi próbę analizy dzieł Stanisława Dygata, ze szczególnym uwzględnieniem, jak autor "Jeziora Bodeńskiego" integruje w swojej twórczości koncept braku. Ten brak, pojmowany nie jako figura retoryczna, ale jako koncepcja mentalna, jawi się w utworach Dygata jako nośnik pragnień. Książka składa się z trzech rozdziałów: I. "Ekonomia i brak", II. "Pragnienie i brak", III. "Czas, wojna i brak". Pierwszy z nich to analiza kolejnych powieści autora, ze szczególnym akcentem na brak jako zasadę organizującą refleksję nad miłością. W rozdziale "Pragnienie i brak" autor poszukuje odpowiedzi na pytanie, dlaczego brak odgrywa tak istotną rolę w strukturze powieści. Trzeci rozdział, "Czas, wojna i brak", rozwija przemyślenia z wcześniejszych części, wprowadzając nowe spojrzenie na brak i zbliżając je do idei nostalgii.