Dziennik panny służącej

Celestyna, paryska służąca, przenosi się na prowincję, aby pracować dla państwa Lanlaire. W trakcie pobytu skrupulatnie notuje swoje doświadczenia i wspomnienia z wcześniejszych miejsc pracy w formie dziennika. Opisuje w nim swoje romanse, dawne związki, a także zabawne i tragiczne sytuacje oraz absurdy zachowań swoich ekscentrycznych pracodawców. Na jej drodze stają różnorodne postacie: modny autor, zakłamany mieszczuch, działacz charytatywny, podupadły hrabia związany z bogatą parweniuszką, stary fetyszysta i zblazowany młodzieniec. Celestyna odznacza się ostrym piórem i wyjątkową zdolnością obserwacji, bezlitośnie ujawniając sekrety swoich chlebodawców oraz przywary mężczyzn, których uwodzi jej uroda.

U państwa Lanlaire Celestyna poznaje Józefa – służącego, tyrana, stręczyciela i sadystę. Choć się go obawia, równocześnie jest nim zafascynowana. Wkrótce w lesie dochodzi do makabrycznej zbrodni – zgwałcona i zamordowana zostaje młoda dziewczyna, Klarcia. Celestyna zaczyna podejrzewać, kto może być sprawcą, lecz pozostaje niejasne, czy fakt ten cokolwiek w niej zmieni.

Jak powiedziała Joanna Żurowska, dziś można by uznać, że ta książka jest odpowiednia dla dorosłych – nie ze względu na jej szokującą naturę, ale dlatego że młodszy odbiorca mógłby nie dostrzec jej głębszych intencji oraz tego zgryźliwego humoru.