Dziedzictwo dobra

Nora Roberts jest mistrzynią w budowaniu postaci, "Dziedzictwo dobra" nie jest wyjątkiem od tej reguły: historia Adriany i Raylana. wciąga i zachwyca od pierwszych stron powieści. Znajdziemy tu opis tych dwojga, kiedy jeszcze żyli osobno i nic nie wiedzieli o swoim istnieniu, znajdziemy tez opis późniejszych losów, gdy oboje mają się już ku sobie i próbują na fundamentach miłości pogodzić obecne miedzy nimi różnice. Autorka po mistrzowsku buduje narrację opisując ich charaktery, pokazując jednocześnie różne wydarzenia z życia, które ich ukształtowały i w końcu doprowadziły do miejsca gdzie obecnie się znajdują. <br> <br> Roberts jest również mistrzynią w kreowaniu silnych kobiet oraz mężczyzn, którzy potrafią je docenić, nie boją się ich, zamiast tego rzucają wyzwanie i otaczają opieką i czułością. I tak jest również w przypadku Adriany i Raylana. Ona jest silną, niezależną kobietą, która wie czego chce, uczyniła swoją pracę pasją i to jej głownie poświeciła się w życiu. Z drugiej strony Raylan też ma silną i ciekawą osobowość. I dobrze to widać chociażby po tym jak radzi sobie z łączeniem pracy i wychowywaniem dzieci: mimo postępu cywilizacyjnego, wciąż wielu ludzki tkwi w patriarchacie i nie dostrzega, ze podział obowiązków leży w interesie mężczyzn i kobiet, bo gdy te drugie są mniej obciążone obowiązkami, Ci piersi mają więcej okazji aby cieszyć się towarzystwem swoich pań.... odchodząc od dygresji na rzecz recenzowanej powieści: Raylan to naprawdę wartościowy mężczyzna, choć nie ma łatwego charakteru i wymaga cierpliwości. Jak wspominałam wyżej, autorka potrafi naprawdę dobrze wykreować swoje postacie i to nie tylko te główne, ale również drugi i trzecio planowe, one często bowiem nadają subtelnie ton całej historii. <br> <br> Czy Adriana daje się lubić? Poznajemy życie Adriany Rizzo przekrojowo, od dzieciństwa aż po dorosłość. W wieku 7 lat poznaje swojego ojca. Jej dzieciństwo zmienia się całkowicie gdyż ów "ojciec"... próbuje zamordować ją i jej matkę. Matka Adriany jest samotną kobietą, prowadzi swój biznes związany z fitnessem na którego punkcie ma lekką obsesję. Poznaje przyjaciół, którzy są z nią przez całe życie, znajduje w nich oparcie, cieszy się ich szacunkiem. A jednak w mrocznym następstwie wydarzeń rodzi się łotr żądny zemsty, który będzie podążał za dziewczyną przez całe jej życie.<br> <br> Bardzo lubię książki tej autorki z wątkiem romantycznym więc chciałabym żeby i tutaj było go więcej.... Nie był to jednak wielki problem, bo historia Adriany jest wystarczająco ciekawa, wciągająca, nawet jeśli autorka tym razem odeszła od paraleli namiętnych i pikantnych.... Książka jest dość długa, ale czytało mi się ją szybko, lekko i przyjemnie. Polecam i zostawiam 4 gwiazdki

Wciągająca od pierwszych stron historia z wielką miłością w tle, kilkoma zwrotami akcji i starannie nakreślonymi bohaterami, którzy ogniskują uwagę i budzą skrajne emocje w czytelniku, oto nowa powieść Nory Roberts pod tytułem "Dziedzictwo dobra" <br> <br> Autorka idzie z duchem czasu, jej książki osadzone w klimacie obyczaju, romansu trafiają do czytelników, ponieważ często porusza ona problemy z którymi mierzą się współcześni ludzie, zagubieni w pogoni za kasą, karierą, tracący z oczu to co naprawdę ważne: życzliwość, przyjaźń i miłość. "Dziedzictwo dobra" nie jest moja pierwszą książka od Nory Roberts, chętnie sięgam po jej twórczość z uwagi na siłę, jaką dają mi powieści autorki: często kreśli ona portret kobiety silnej, inteligentnej, bystrej, skłonnej do autorefleksji i podnoszenia się po upadkach jakich przecież doświadcza każdy człowiek w swoim życiu. Warto też nadmienić., że Nora Roberts jest niesamowita w pisaniu historii związanych z kobietami, przedstawieniu jak silna, prawdziwa i niewzruszona potrafi być ich przyjaźń. Ta właśnie ta szczera i wolna od fałszu czy zakłamania przyjaźń miedzy kobietami często jest tym, co trzyma je na powierzchni w momentach, gdy cały świat kopie je po tyłku. <br> <br> Przechodząc do samej fabuły: życie Adrian Rizzo istotnie zmieniło się gdy w wieku siedmiu lat po raz pierwszy i zarazem ostatni spotkała swojego ojca. Był to w istocie punkt zwrotny dla głównej bohaterki, pokłosie tego spotkania bowiem towarzyszyć jej miało przez resztę życia. Jej matka Lina, prowadziła dobrze prosperujący biznes w branży fitness. Po traumie jaką przeżyła Adrian podczas spotkania z ojcem, matka wywozi ją do dziadków na lato, aby mogła odpocząć <br> i nabrać sił, apetytu na życie. Pomysł ten okazał się trafiony, młoda kobieta nawiązała bowiem interesujące relacje, które pozwoliły jej zapomnieć o traumach z dzieciństwa, rozwodzie rodziców i skupić się na sobie. Zycie jednak pełne jest zwrotów akcji, ostrych zakrętów i kiedy Adrian po latach założyła własna klub fitness i szło jej wspaniale, zwróciła na siebie uwagę człowieka, który burzył spokój kobiety, wysyłając pogróżki, nie zdradzając przy tym swojej tożsamości i celów jakie mu przyświecały. <br> <br> Czytając podobne powieści zawsze towarzysza mi obawy, czy aby autor nie popłynie w swojej wyobraźni zbyt daleko, wszak im bliższe życiu i bardziej wiarygodne historie czytamy, tym większa szansa, ze po odłożeniu książki na półkę zostanie w nas samych jakaś nauka na resztę życia. Tak moi mili, od literatury oczekuje więcej niz tylko rozrywki i "Dziedzictwo dobra" łączy w sobie zarówno dobre czytadełko do poduszki, jak i ciekawa historie, która mogła stać się udziałem każdej z nas, a przez to wartej przeczytania!

Nora Roberts jest mistrzynią w budowaniu postaci, "Dziedzictwo dobra" nie jest wyjątkiem od tej reguły: historia Adriany i Raylana. wciąga i zachwyca od pierwszych stron powieści. Znajdziemy tu opis tych dwojga, kiedy jeszcze żyli osobno i nic nie wiedzieli o swoim istnieniu, znajdziemy tez opis późniejszych losów, gdy oboje mają się już ku sobie i próbują na fundamentach miłości pogodzić obecne miedzy nimi różnice. Autorka po mistrzowsku buduje narrację opisując ich charaktery, pokazując jednocześnie różne wydarzenia z życia, które ich ukształtowały i w końcu doprowadziły do miejsca gdzie obecnie się znajdują. <br> <br> Roberts jest również mistrzynią w kreowaniu silnych kobiet oraz mężczyzn, którzy potrafią je docenić, nie boją się ich, zamiast tego rzucają wyzwanie i otaczają opieką i czułością. I tak jest również w przypadku Adriany i Raylana. Ona jest silną, niezależną kobietą, która wie czego chce, uczyniła swoją pracę pasją i to jej głownie poświeciła się w życiu. Z drugiej strony Raylan też ma silną i ciekawą osobowość. I dobrze to widać chociażby po tym jak radzi sobie z łączeniem pracy i wychowywaniem dzieci: mimo postępu cywilizacyjnego, wciąż wielu ludzki tkwi w patriarchacie i nie dostrzega, ze podział obowiązków leży w interesie mężczyzn i kobiet, bo gdy te drugie są mniej obciążone obowiązkami, Ci piersi mają więcej okazji aby cieszyć się towarzystwem swoich pań.... odchodząc od dygresji na rzecz recenzowanej powieści: Raylan to naprawdę wartościowy mężczyzna, choć nie ma łatwego charakteru i wymaga cierpliwości. Jak wspominałam wyżej, autorka potrafi naprawdę dobrze wykreować swoje postacie i to nie tylko te główne, ale również drugi i trzecio planowe, one często bowiem nadają subtelnie ton całej historii. <br> <br> Czy Adriana daje się lubić? Poznajemy życie Adriany Rizzo przekrojowo, od dzieciństwa aż po dorosłość. W wieku 7 lat poznaje swojego ojca. Jej dzieciństwo zmienia się całkowicie gdyż ów "ojciec"... próbuje zamordować ją i jej matkę. Matka Adriany jest samotną kobietą, prowadzi swój biznes związany z fitnessem na którego punkcie ma lekką obsesję. Poznaje przyjaciół, którzy są z nią przez całe życie, znajduje w nich oparcie, cieszy się ich szacunkiem. A jednak w mrocznym następstwie wydarzeń rodzi się łotr żądny zemsty, który będzie podążał za dziewczyną przez całe jej życie.<br> <br> Bardzo lubię książki tej autorki z wątkiem romantycznym więc chciałabym żeby i tutaj było go więcej.... Nie był to jednak wielki problem, bo historia Adriany jest wystarczająco ciekawa, wciągająca, nawet jeśli autorka tym razem odeszła od paraleli namiętnych i pikantnych.... Książka jest dość długa, ale czytało mi się ją szybko, lekko i przyjemnie. Polecam i zostawiam 4 gwiazdki

Wciągająca od pierwszych stron historia z wielką miłością w tle, kilkoma zwrotami akcji i starannie nakreślonymi bohaterami, którzy ogniskują uwagę i budzą skrajne emocje w czytelniku, oto nowa powieść Nory Roberts pod tytułem "Dziedzictwo dobra" <br> <br> Autorka idzie z duchem czasu, jej książki osadzone w klimacie obyczaju, romansu trafiają do czytelników, ponieważ często porusza ona problemy z którymi mierzą się współcześni ludzie, zagubieni w pogoni za kasą, karierą, tracący z oczu to co naprawdę ważne: życzliwość, przyjaźń i miłość. "Dziedzictwo dobra" nie jest moja pierwszą książka od Nory Roberts, chętnie sięgam po jej twórczość z uwagi na siłę, jaką dają mi powieści autorki: często kreśli ona portret kobiety silnej, inteligentnej, bystrej, skłonnej do autorefleksji i podnoszenia się po upadkach jakich przecież doświadcza każdy człowiek w swoim życiu. Warto też nadmienić., że Nora Roberts jest niesamowita w pisaniu historii związanych z kobietami, przedstawieniu jak silna, prawdziwa i niewzruszona potrafi być ich przyjaźń. Ta właśnie ta szczera i wolna od fałszu czy zakłamania przyjaźń miedzy kobietami często jest tym, co trzyma je na powierzchni w momentach, gdy cały świat kopie je po tyłku. <br> <br> Przechodząc do samej fabuły: życie Adrian Rizzo istotnie zmieniło się gdy w wieku siedmiu lat po raz pierwszy i zarazem ostatni spotkała swojego ojca. Był to w istocie punkt zwrotny dla głównej bohaterki, pokłosie tego spotkania bowiem towarzyszyć jej miało przez resztę życia. Jej matka Lina, prowadziła dobrze prosperujący biznes w branży fitness. Po traumie jaką przeżyła Adrian podczas spotkania z ojcem, matka wywozi ją do dziadków na lato, aby mogła odpocząć <br> i nabrać sił, apetytu na życie. Pomysł ten okazał się trafiony, młoda kobieta nawiązała bowiem interesujące relacje, które pozwoliły jej zapomnieć o traumach z dzieciństwa, rozwodzie rodziców i skupić się na sobie. Zycie jednak pełne jest zwrotów akcji, ostrych zakrętów i kiedy Adrian po latach założyła własna klub fitness i szło jej wspaniale, zwróciła na siebie uwagę człowieka, który burzył spokój kobiety, wysyłając pogróżki, nie zdradzając przy tym swojej tożsamości i celów jakie mu przyświecały. <br> <br> Czytając podobne powieści zawsze towarzysza mi obawy, czy aby autor nie popłynie w swojej wyobraźni zbyt daleko, wszak im bliższe życiu i bardziej wiarygodne historie czytamy, tym większa szansa, ze po odłożeniu książki na półkę zostanie w nas samych jakaś nauka na resztę życia. Tak moi mili, od literatury oczekuje więcej niz tylko rozrywki i "Dziedzictwo dobra" łączy w sobie zarówno dobre czytadełko do poduszki, jak i ciekawa historie, która mogła stać się udziałem każdej z nas, a przez to wartej przeczytania!