Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Dyskursywizowanie Białoszewski. Dyskursy literaturoznawstwa naukowego i szkolnego
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Książka przedstawia kluczowe zmiany, które zaszły w polskim literaturoznawstwie na przestrzeni ostatniego półwiecza. Autor skupia się na rozwoju polskiego strukturalizmu, który dał początek nurtowi komunikacjonistycznemu. Obserwujemy ewolucję od strukturalnej poetyki inspirowanej językoznawstwem do poetyki kognitywnej. W tym kontekście autor omawia także, jak silne teorie zanikały w praktykach poststrukturalistycznych, uwzględniając przy tym krytykę etyczną, badania nad Zagładą oraz teorię queer. Na tle tych przemian zarysowana jest również teoria i historia quasi-paradygmatu „hermeneutycznego” i jego powiązania z teorią strukturalnej interpretacji, marksizmem oraz dekonstrukcją.
Opis nie ogranicza się jedynie do teoretycznych aspektów, ale zwraca uwagę na recepcję twórczości Mirona Białoszewskiego. W drugiej części publikacji znajduje się analiza dyskursu podręczników szkolnych oraz materiałów edukacyjnych dla nauczycieli i uczniów, takich jak popularne „bryki”. Pozwala to na zrozumienie, w jaki sposób polska kultura literacka i edukacyjna adaptuje oraz przekazuje zagadnienia literackie, przetworzone przez opatrzone naukowym spojrzeniem, w sposób umożliwiający ich przyswojenie przez społeczeństwo.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Książka przedstawia kluczowe zmiany, które zaszły w polskim literaturoznawstwie na przestrzeni ostatniego półwiecza. Autor skupia się na rozwoju polskiego strukturalizmu, który dał początek nurtowi komunikacjonistycznemu. Obserwujemy ewolucję od strukturalnej poetyki inspirowanej językoznawstwem do poetyki kognitywnej. W tym kontekście autor omawia także, jak silne teorie zanikały w praktykach poststrukturalistycznych, uwzględniając przy tym krytykę etyczną, badania nad Zagładą oraz teorię queer. Na tle tych przemian zarysowana jest również teoria i historia quasi-paradygmatu „hermeneutycznego” i jego powiązania z teorią strukturalnej interpretacji, marksizmem oraz dekonstrukcją.
Opis nie ogranicza się jedynie do teoretycznych aspektów, ale zwraca uwagę na recepcję twórczości Mirona Białoszewskiego. W drugiej części publikacji znajduje się analiza dyskursu podręczników szkolnych oraz materiałów edukacyjnych dla nauczycieli i uczniów, takich jak popularne „bryki”. Pozwala to na zrozumienie, w jaki sposób polska kultura literacka i edukacyjna adaptuje oraz przekazuje zagadnienia literackie, przetworzone przez opatrzone naukowym spojrzeniem, w sposób umożliwiający ich przyswojenie przez społeczeństwo.
