Człowiek i śmierć

Współczesne społeczeństwo coraz bardziej unika rozmów o śmierci, co skłoniło Philippe'a Ariesa, wybitnego francuskiego historyka, do napisania swojego największego dzieła. Autor, znany również z popularnej "Historii dzieciństwa", w tej monografii skupia się na ewolucji podejścia do śmierci na przestrzeni ostatniego tysiąca lat. Obserwując, jak życie staje się coraz bardziej zindywidualizowane i zdominowane przez prywatność, zauważa, że śmierć przestała być doświadczeniem wspólnotowym i stała się osobistym wydarzeniem.

Aries wskazuje, że współczesny człowiek odrzuca prostą koncepcję zła oraz możliwość pogodzenia się z jego nieuniknionością poprzez koncepcję "dobrej śmierci". Tradycyjna wiara w istnienie zła była kluczowa w oswajaniu z końcem życia, a jej utrata sprawia, że śmierć staje się dla nas czymś dzikim i nieokiełznanym. Staje się ona nie tylko przerażająca, ale również nieracjonalną pustką, którą próbujemy przemilczeć i ignorować. Aries, analizując liczne dokumenty z różnych okresów historycznych, dowodzi, że śmierć, pomimo swojego wpływu na ludzkie życie, jest przede wszystkim tworem społecznym. Odkrywanie tej ewolucji mogłoby pomóc współczesnym ludziom w odzyskaniu zdolności do mierzenia się z nią w sposób otwarty i zrozumiały.