Czarna studnia

Trzej górnicy, na prośbę kierownika o przydomku Kanarek, spotykają się po pracy w lesie nieopodal Czarnej Studni, owianej legendą siedziby czarownicy. Zaskoczeni, zastanawiają się, czego może od nich chcieć Kanarek, a ich zdziwienie wzrasta, gdy kierownik przyprowadza ze sobą Julka, syna prezesa kopalni, w której pracują.

Górnicy patrzą na przybysza z Warszawy z niechęcią i dystansem, lecz przekonywania kierownika nakłaniają ich do rozmowy. Zaczynają dzielić się z Julkiem opowieściami o sobie, w których rzeczywistość miesza się z górniczymi legendami i przesądami, tworząc intrygującą mozaikę faktów i fikcji.

W końcu Julek opowiada swoją historię, a to, czego dowiadują się o nim górnicy, na zawsze zmienia ich podejście do młodego chłopaka. Jego relacja otwiera przed nimi nową perspektywę, przełamując uprzedzenia i zmieniając dotychczasowe zdanie o młodym, eleganckim warszawiaku.