Corpus Inscriptionum Poloniae Tom XI

Książka rozpoczyna się od wprowadzenia, które stanowi wskazówki dotyczące korzystania z treści oraz przedstawia kontekst i historię badanej materii. W początkowych rozdziałach czytelnik znajdzie informacje wprowadzające, które pomagają zrozumieć strukturę dzieła oraz sposób poruszania się po jego rozbudowanych zasobach.

Istotne znaczenie ma rys historyczny, gdzie dokładnie opisano ważne lokalizacje z przeszłości, co daje wgląd w ich ewolucję i znaczenie. Następnie, czytelnik zapozna się ze źródłami przekazu, zwracając uwagę na inskrypcje umieszczane na różnych nośnikach, takich jak przedmioty liturgiczne czy elementy kościelnego wyposażenia, a szczególne miejsca poświęcono inskrypcjom upamiętniającym zmarłych.

Rozdziały książki rozjaśniają również tematykę języka i stylu pisma używanego w inskrypcjach, przedstawiając formy zupełnie nowe w kontekście historycznym. Kolejne sekcje poświęcone są inskrypcjom, które z różnych powodów zostały pominięte we wcześniejszych częściach książki.

Dalsza część dzieła skupia się na indeksach, które systematyzują wiedzę na temat miejsc, osób czy artystów związanych z inskrypcjami. Wśród nich znajdują się także herby, cytaty biblijne, a także różnorodne nawiązania do ikonografii, mitologii czy postaci świętych.

Publikacja kończy się bogatą sekcją ilustracji, które wizualnie uzupełniają treść książki, wzbogacając ją o cenne detale graficzne. Tradycyjnie zamieszczono również spis ilustracji, do którego można sięgnąć, aby łatwiej odnaleźć konkretne obrazy.