Córka proboszcza (edycja kolekcjonerska)

George Orwell jest znany z bezpardonowego podejścia i konfrontowania problemów społecznych, często przedstawiając je z charakterystycznym dla niego ciętym humorem. W przypadku powieści „Córka proboszcza” nie jest inaczej. Wydana po raz pierwszy 1935 roku wzbudziła wiele kontrowersji. Czytana w teraźniejszych czasach może nie szokuje już tak bardzo, ale na pewno dostarcza emocji i zmusza do refleksji.

Dorothy, tytułowa córka proboszcza, prowadzi niemalże ascetyczne życie, pomagając ojcu w obowiązkach. Pewnego dnia doznaje nagłego ataku amnezji, odnajduje się w Londynie, bez grosza przy duszy, nie wiedząc, kim jest. Towarzyszymy Dorothy w podróży do odnalezienia własnej tożsamości, jednocześnie poznając panujące wtedy nierówności i problemy społeczne.

To lektura, którą dzięki znakomitemu tłumaczeniu czyta się dość szybko i łatwo. Autor bez ogródek obnaża ludzką hipokryzję i obłudę, opowiadając historię Dorothy z dozą znakomitego humoru. Skromna i zatracona w sobie bohaterka zderza się z chciwością i złem tego świata, jednocześnie pozostając dumną panienką z dobrego, choć biednego domu.

„Córka proboszcza” to także historia o poszukiwaniu samego siebie i pozostawaniu wiernym swoim zasadom i ideałom w świecie pełnym sprzeczności.

W mojej opinii to lektura bardzo wartościowa, nietuzinkowa w przekazie. Zarazem smutna i zabawna i na pewno warta uwagi.