Cięcie

Tom opowiadań autorstwa izraelskiej pisarki Savyon Liebrecht jest ważnym dziełem literatury hebrajskiej, które podejmuje temat Szoa z perspektywy drugiego pokolenia. Głównym motywem tych utworów jest trauma Zagłady, która mimo upływu lat nadal rzuca cień na życie społeczeństwa Izraela. Stanowi źródło lęków i obsesji nie tylko dla tych, którzy przeżyli, ale także dla ich potomków.

Savyon Liebrecht, urodzona w 1948 roku w Monachium jako Sabina Sosnowska, dorastała w rodzinie polskich Żydów, którzy przetrwali Holokaust. W 1950 roku jej rodzina przeniosła się do Izraela. Ukończyła studia na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Telawiwskiego i pracowała jako dziennikarka. Jej literacki debiut miał miejsce w 1986 roku, a już rok później zdobyła Nagrodę im. Altermana. Za swoją twórczość została także uhonorowana Nagrodą Literacką im. Amelii Rosselli w 2002 roku. Obecnie koncentruje się głównie na pisaniu sztuk teatralnych, które z powodzeniem wystawiane są nie tylko w Izraelu, ale także na scenach w Stanach Zjednoczonych, Anglii, Niemczech, Szwecji, Finlandii, a nawet w Chinach. Savyon Liebrecht czterokrotnie została nagrodzona w Izraelu tytułem dramaturga roku, a jej prace zostały przetłumaczone na wiele języków. W 2012 roku w Wydawnictwie Austeria opublikowano jej dramaty "Rzecz o banalności i inne sztuki" w przekładzie Michała Sobelmana.

W swojej przedmowie autorka dzieli się osobistymi wspomnieniami z domu, w którym temat Holokaustu był tematem tabu. Do dziś nie zna szczegółów dotyczących losów swoich rodziców i ich rodzeństwa podczas wojny. Badacze dynamiki zachowań ludzi, którzy przeżyli Zagładę, zauważają, że ich domy można podzielić na dwa typy. W jednych stale mówi się o Holokauście, podczas gdy w innych panuje kompletna cisza. Savyon Liebrecht wierzy, że w takich cichych domach rodzi się niezwykła kreatywność, ponieważ cisza pobudza wyobraźnię dzieci, które muszą same odnajdywać odpowiedzi na nurtujące je pytania.