Bunt przeciw starości

Józef Tejchma, urodzony 14 lipca 1927 roku w Markowej, w rodzinie o korzeniach chłopskich, miał znaczący wpływ na rozwój ruchu młodowiejskiego w Polsce. Jako historyk i publicysta, łączył działalność polityczną z dyplomacją. Już jako młody człowiek, w latach 1945-1948, działał w Związku Młodzieży Wiejskiej RP "Wici". Był przewodniczącym zarządu szkolnego w Liceum Ogólnokształcącym w Łańcucie oraz kierował Wojewódzkim Komitetem Młodzieży Studiującej "Wici" w Rzeszowie w 1947 roku.

Jego zaangażowanie było widoczne również w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, do której dołączył w 1952 roku. Z dużą energią organizował Związek Młodzieży Polskiej w Nowej Hucie w latach 1952-1954 i stał na czele ZMW jako pierwszy przewodniczący od 1957 do 1963 roku. Józef Tejchma pełnił też ważne funkcje w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej jako członek Biura Politycznego KC PZPR od 1968 do 1980 roku.

Jego kariera polityczna obejmowała stanowisko wicepremiera w rządzie Piotra Jaroszewicza między 1972 a 1979 rokiem. Ponadto, dwukrotnie pełnił funkcję ministra kultury i sztuki w latach 1974-1978 i 1980-1982, a także ministra oświaty i wychowania w latach 1979-1980. Pełnił również rolę ambasadora PRL, reprezentując Polskę w Szwajcarii w 1980 roku oraz w Grecji i na Cyprze od 1984 do 1988 roku. Jako poseł na Sejm PRL III-VII kadencji, od 1961 do 1980 roku, miał wpływ na wiele znaczących decyzji i projektów legislacyjnych.