Bumerang

Fala tanich kredytów, która przetoczyła się przez naszą planetę w latach 2002-2008 okazała się czymś więcej niż tylko nieskomplikowanym zjawiskiem finansowym: była pokusą umożliwiającą całym społeczeństwom obnażenie cech charakteru, na których ujawnienie ich przedstawiciele w normalnych warunkach nigdy nie mogliby sobie pozwolić.
Grecy zapragnęli zamienić swój kraj w meksykańską piniatę wypchaną gigantycznymi ilościami gotówki, po czym jak największej liczbie obywateli dać do ręki kije. Niemcy chcieli być jeszcze bardziej niemieccy, zaś Irlandczykom zamarzyło się wyzbycie się swej irlandzkości. Charakterystyczną cechą bestsellerów Michaela Lewisa jest umiejętność opowiadania ważnych i złożonych historii z perspektywy osób tak bardzo ekscentrycznych i oryginalnych, że każdemu czytelnikowi muszą wydawać się w stu procentach zmyślone (nic bardziej mylnego). I tak, na kartach Bumerangu znajdujemy błyskotliwego mnicha, który obmyślił plan uratowania swojego zrujnowanego klasztoru, sprytnie wykorzystując w tym celu mechanizmy greckiego kapitalizmu; spotkamy poławiacza dorszy, który po przejściu trzydniowego szkolenia, podjął pracę w dziale handlu walutami w jednym z islandzkich banków; poznajemy historię pewnego irlandzkiego dewelopera, który, rozwścieczony upadkiem swojej firmy, przemierzył cały kraj na ciężkim sprzęcie budowlanym, by następnie przypuścić szturm na irlandzki parlament.
Lewis przeprowadza analizę zjawiska baniek spekulacyjnych w różnych miejscach Europy w sposób tak celny, a jednocześnie tak bardzo tragikomiczny, że jego amerykański czytelnik zaczynają patrzeć z wyższością na tych „niemądrych obcokrajowców”. Jednak gdy celem bezlitosnej krytyki autora stają się Kalifornia i Waszyngton, ten sam amerykański czytelnik powoli zaczyna rozumieć, że pod płaszczykiem humoru kryje się smutna prawda o największym i najbardziej chciwym państwie świata, dla którego nieubłaganie zbliża się dzień spłaty długów.