Bizancjum. Niezwykłe dziedzictwo średniowiecznego imperium

Judith Herrin w swojej książce oferuje fascynujący przegląd bizantyjskiego imperium, obejmujący okres od 330 roku aż do jego końca w 1453 roku. Starała się uchwycić istotę bycia Bizantyjczykiem, prezentując kosmopolityczną i miejską społeczność, która pomimo różnic, jest zaskakująco podobna do współczesnych. Przez tysiąc lat Bizancjum odegrało kluczową rolę w kształtowaniu Europy, łącząc chrześcijaństwo z elementami pogańskimi oraz grecką edukację z rzymskimi wartościami.

Książka porzuca typowe, chronologiczne opisy i skupia się na poszczególnych tematach, takich jak architektura, np. majestatyczna Hagia Sophia, konflikty religijne jak ikonoklazm, czy kwestie genderowe związane z rolą kobiet i eunuchów. Znajdują się tu też opisy wybitnych osobistości, takich jak historyk Anna Komnena, oraz symboli cywilizacji, jak widelec. Takie podejście ułatwia zrozumienie skomplikowanej historii Bizancjum, od powstania Konstantynopola (obecnie Stambuł) do jego upadku pod naporem Turków osmańskich w 1453 roku.

Dzięki nowatorskiemu podejściu autorka przedstawia żywą wizję tej mało znanej epoki, opierając się na współczesnych badaniach naukowych. Znosi ona stereotypy dotyczące Bizancjum jako biernego i dekadenckiego, ukazując je jako dynamiczne i różnorodne imperium, które odegrało znaczącą rolę w historii.