Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Białe płatki, złoty środek. Historie rodzinne
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
"Nie mówię do niego czule, ale w środku tak o nim myślę" to zbiór przejmujących reportaży autorstwa cenionego dziennikarza, laureata Nagrody Kapuścińskiego oraz twórcy wyróżnianych "Płuczek". Książka, która dotarła do finału Nagrody Literackiej Nike, porusza serce czytelnika opowieściami o losach matek, ojców i dzieci zanurzonych w różnorodne, dramatyczne realia polskiego życia codziennego. Dzięki wnikliwej i precyzyjnej analizie opartej na dostępnych materiałach prawnych i osobistych zeznaniach, autor odsłania bolesną prawdę o rodzinach, których wizerunek często rozmija się z naszymi stereotypowymi oczekiwaniami.
Mariusz Reszka oddaje głos tym, których historie zazwyczaj pozostają niewysłuchane: młodocianym dzieciobójczyniom, kobietom doświadczającym przemocy domowej oraz sprawcom zbrodni, którzy nie potrafią uznać swojej winy. W opowieściach pojawiają się także świadkowie rodzinnych dramatów oraz osoby związane z opieką społeczną i policją. Autor wprowadza nas w świat rodzin zastępczych, które wykorzystują dzieci do osiągania zysków, rodziców, którzy skazują córkę na śmierć głodową, oraz par emerytów troszczących się o dorosłe, niepełnosprawne dzieci. Znajdziemy tu także historię czarnoskórego pięściarza z domu dziecka, młodej dziewczyny buntującej się przeciwko rygorom placówki opiekuńczej oraz gimnazjalisty, którego tragiczna decyzja była spowodowana głodem.
Te historie wskazują na liczne zaniedbania polskiego systemu opieki społecznej, ujawniając jego bezradność wobec realnych tragedii dziejących się za zamkniętymi drzwiami. Mimo surowości wielu z tych opowieści, książka odkrywa również niespodziewane przykłady dobroci i odwagi. Reportaże zawarte w zbiorze były nominowane do Nagrody Grand Press, co świadczy o ich wysokiej jakości dziennikarskiej.
Mikołaj Grynberg potwierdza, że aby móc mówić o wstydzie i poniżeniu, bohaterowie muszą zaufać reporterowi. Udowadniają to nie tylko ci, którzy podzielili się swoimi bolesnymi wspomnieniami, ale również sami czytelnicy, którzy poprzez strony książki mogą wejść w świat tych ludzi. Dzięki wrażliwości Reszki, reportaże o zapomnianych i marginalizowanych jednostkach społeczeństwa stają się czytelnym, pełnym empatii przekazem, pozostawiając trwałe wrażenie na odbiorcy.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
"Nie mówię do niego czule, ale w środku tak o nim myślę" to zbiór przejmujących reportaży autorstwa cenionego dziennikarza, laureata Nagrody Kapuścińskiego oraz twórcy wyróżnianych "Płuczek". Książka, która dotarła do finału Nagrody Literackiej Nike, porusza serce czytelnika opowieściami o losach matek, ojców i dzieci zanurzonych w różnorodne, dramatyczne realia polskiego życia codziennego. Dzięki wnikliwej i precyzyjnej analizie opartej na dostępnych materiałach prawnych i osobistych zeznaniach, autor odsłania bolesną prawdę o rodzinach, których wizerunek często rozmija się z naszymi stereotypowymi oczekiwaniami.
Mariusz Reszka oddaje głos tym, których historie zazwyczaj pozostają niewysłuchane: młodocianym dzieciobójczyniom, kobietom doświadczającym przemocy domowej oraz sprawcom zbrodni, którzy nie potrafią uznać swojej winy. W opowieściach pojawiają się także świadkowie rodzinnych dramatów oraz osoby związane z opieką społeczną i policją. Autor wprowadza nas w świat rodzin zastępczych, które wykorzystują dzieci do osiągania zysków, rodziców, którzy skazują córkę na śmierć głodową, oraz par emerytów troszczących się o dorosłe, niepełnosprawne dzieci. Znajdziemy tu także historię czarnoskórego pięściarza z domu dziecka, młodej dziewczyny buntującej się przeciwko rygorom placówki opiekuńczej oraz gimnazjalisty, którego tragiczna decyzja była spowodowana głodem.
Te historie wskazują na liczne zaniedbania polskiego systemu opieki społecznej, ujawniając jego bezradność wobec realnych tragedii dziejących się za zamkniętymi drzwiami. Mimo surowości wielu z tych opowieści, książka odkrywa również niespodziewane przykłady dobroci i odwagi. Reportaże zawarte w zbiorze były nominowane do Nagrody Grand Press, co świadczy o ich wysokiej jakości dziennikarskiej.
Mikołaj Grynberg potwierdza, że aby móc mówić o wstydzie i poniżeniu, bohaterowie muszą zaufać reporterowi. Udowadniają to nie tylko ci, którzy podzielili się swoimi bolesnymi wspomnieniami, ale również sami czytelnicy, którzy poprzez strony książki mogą wejść w świat tych ludzi. Dzięki wrażliwości Reszki, reportaże o zapomnianych i marginalizowanych jednostkach społeczeństwa stają się czytelnym, pełnym empatii przekazem, pozostawiając trwałe wrażenie na odbiorcy.
