Jakub Kazimierz Haur - sylwetka autora

Jakub Haur, uznawany za polskiego ekonomistę, poetę oraz autora licznych książek i traktatów dotyczących rolnictwa oraz poradnictwa, przyszedł na świat w 1632 roku jako syn warszawskiego ławnika Jakuba Haura oraz Anny Marii z domu Petardówny pochodzącej z Grazu, która służyła jako dwórka królowej Konstancji, małżonki Zygmunta III Wazy. Edukację zdobywał na Akademii Krakowskiej. W latach 1650-tych nawiązał bliskie relacje z bogatymi rodzinami mieszczańskimi z Warszawy i Lwowa, głównie dzięki swoim więzom z wpływową rodziną Dzianotti, u której był zatrudniony w 1658 roku, oraz Gibboni, a także dzięki pokrewieństwu, jakie łączyło go przez siostrę Weronikę z lwowskim mieszczaninem Stanisławem Kralem. Wcześniej, w 1656 roku, Haur pracował dla rodziny Morykonich we Lwowie.

W latach 60. XVII wieku Haur prawdopodobnie odbywał podróże po Europie, co wnioskujemy z jego dzieł, które wskazują, że odwiedzał m.in. Włochy, Niemcy, Holandię oraz Anglię. Zdobyte podczas tych podróży doświadczenia z pewnością wpłynęły na charakter jego późniejszych prac. Haur uzyskał nobilitację prawdopodobnie pomiędzy rokiem 1658 a 1668. Od 1670 roku sprawował funkcje superintendenta i pisarza u Stanisława Skarszowskiego, który był znaną postacią na dworze królewskim i zarządzał licznymi majątkami ziemskimi. To doświadczenie pozwoliło Haurowi na zebranie materiałów do napisania traktatu agronomicznego pod tytułem „Ekonomika”, wydanego w 1675 roku z dedykacją dla Skarszowskiego. W 1676 roku Jan III Sobieski przyznał Haurowi przywilej chroniący jego prawa autorskie do tego dzieła. W roku 1679 ukazała się kolejna praca Haurowa, „Generalna oekonomika”, zadedykowana Andrzejowi Morsztynowi, dla którego Haur wówczas pracował.

Po zakończeniu współpracy z Morsztynem Haur przez wiele lat prowadził własne gospodarstwo we wsi Chorowice pod Krakowem. Od 1683 roku jego życie było ściśle związane z Krakowem, co miało związek nie tylko z jego małżeństwem z Agnieszką Furmankiewiczówną, która wniosła mu w posagu kamienicę przy ulicy Floriańskiej, ale także z jego działalnością i kontaktami z elitą akademicką, taką jak Marcin Winkler i Wojciech Kazimierz Rezler. Prowadził on różnorodne interesy oraz sprawował urząd komisarza do spraw rachunków skarbowych, posiadając jednocześnie tytuł sekretarza królewskiego i barona. Jego dzieło „Skład abo skarbiec znakomitych sekretów oekonomiej ziemiańskiej”, wydane w 1689 roku i poświęcone Janowi III Sobieskiemu, cieszyło się dużym uznaniem. Była to szczegółowa encyklopedia dotycząca tematów agrarnych, życia codziennego oraz obyczajów, bogata w anegdoty i ciekawostki, doskonale wpisująca się w ducha epoki sarmackiej.

W 1705 roku Haur po raz drugi wstąpił w związek małżeński, tym razem z Izabellą Konstancją Bielską. W tym okresie pracował nad encyklopedią pisaną wierszem pod tytułem „Mercurius polski z dobremi nowinami, wierszem opisany”, zawierającą wiele wątków autobiograficznych. Niestety nie udało mu się jej opublikować przed śmiercią w 1709 roku.