Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.






Nowa
Książka nowa.





Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.





Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.





Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Arcyludzki wirus
DODAJ DO LISTY ŻYCZEŃ
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Francuski filozof, uznawany za jedną z czołowych postaci w swojej dziedzinie, podejmuje refleksję nad kondycją współczesnej cywilizacji, której kruchość została obnażona w trakcie pandemii COVID-19. W swoim eseju nawołuje do odrzucenia iluzji nieustającego ekonomicznego wzrostu oraz mitów dotyczących samowystarczalności człowieka. Zachęca on do tego, abyśmy nauczyli się na nowo „oddychać”.
Zdaniem autora pandemia reprezentuje objaw znacznie głębszej choroby, która ogranicza zdolność człowieka do prawdziwego myślenia, mówienia i działania poza ścisłymi granicami suchej informacji i kalkulacji. W obliczu tej sytuacji, uważa, że pojawienie się pandemii może zmusić społeczeństwo do podjęcia działań naprawczych wobec tej głębszej patologii, poszukując swoistej „szczepionki” przeciwko niebezpiecznej tendencji do autodestrukcji.
Filozof nie wyklucza jednak, że w przyszłości nasze społeczeństwa mogą doświadczyć kolejnych kryzysów i że ważne systemy naszego wspólnego życia mogą ulec zniszczeniu. Taki scenariusz oznaczałby, że jak każde życie, także ludzkość może zmierzać ku swojemu schyłkowi.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
43.41 zł
nowa

- nowa książka
Wysyłka w ciągu 48h + czas dostawy
jak nowa
dobry
widoczne ślady używania
Dostępna ilość 5
Uwaga została 1 szt.
Posiadamy 5 szt.
Francuski filozof, uznawany za jedną z czołowych postaci w swojej dziedzinie, podejmuje refleksję nad kondycją współczesnej cywilizacji, której kruchość została obnażona w trakcie pandemii COVID-19. W swoim eseju nawołuje do odrzucenia iluzji nieustającego ekonomicznego wzrostu oraz mitów dotyczących samowystarczalności człowieka. Zachęca on do tego, abyśmy nauczyli się na nowo „oddychać”.
Zdaniem autora pandemia reprezentuje objaw znacznie głębszej choroby, która ogranicza zdolność człowieka do prawdziwego myślenia, mówienia i działania poza ścisłymi granicami suchej informacji i kalkulacji. W obliczu tej sytuacji, uważa, że pojawienie się pandemii może zmusić społeczeństwo do podjęcia działań naprawczych wobec tej głębszej patologii, poszukując swoistej „szczepionki” przeciwko niebezpiecznej tendencji do autodestrukcji.
Filozof nie wyklucza jednak, że w przyszłości nasze społeczeństwa mogą doświadczyć kolejnych kryzysów i że ważne systemy naszego wspólnego życia mogą ulec zniszczeniu. Taki scenariusz oznaczałby, że jak każde życie, także ludzkość może zmierzać ku swojemu schyłkowi.