1812 na skrzydłach wielkiej armii t.2

List H. Czeczota skierowany do A. ks. Sapiehy jest istotnym dowodem na opieszałość Austriaków. Czeczot opisuje, że gdy austriackie wojsko przemieszczało się lub osiedlało, można było zauważyć, że nie jest skłonne do walki z Rosjanami, a wręcz przeciwnie — wydaje się gotowe do współpracy z nimi, gdy tylko jest to konieczne. Podczas pobytu w obozie Frymanta, Czeczot sam doświadczył rozmów z wieloma żołnierzami, którzy albo mówili po polsku, albo porozumiewali się w języku łacińskim. Aby zrozumieć ich powszechne nastawienie, Czeczot rozpoczął dyskusję udając niezadowolenie z krajowych zmian, sugerując, że wolałby powrót pod rosyjskie panowanie. Ku jego zaskoczeniu, żołnierze chętnie przyznali, że nie widzą powodu do walki z Rosjanami. W powiecie pińskim doniesiono, że mimo posiadania dokładnych informacji o ruchach rosyjskich, Austriacy pozostawali bierni.