Żywi i umarli w Winsford

Hakan Nesser, król szwedzkiego noir, napisał thriller psychologiczny "Żywi i umarli w Winsford", w której Exmoor gra główną rolę. Nesser wykorzystuje wszystkie swoje umiejętności przez co thriller powoli się rozkręca, pozwala czytelnikowi poznać zwrot akcji na kilku ostatnich stronach. Nie jest to książka o szybkim tempie, ale starannie napisana, dzięki czemu widzimy świat z punktu widzenia naszej narratorki, Marii Holinek.

Maria Holinek jest gwiazdą szwedzkiej telewizji, znaną w całym kraju, a jej mężem jest Martin, profesor uniwersytecki literatury. Tak się składa, że jest on również w centrum kolejnego skandalu - został oskarżony o gwałt, z czym wiążą się różne napięcia. Proponuje on Marii, by spędzili zimę w Maroku, podczas gdy on będzie pisał książkę.

Maria, nasza narratorka, postanawia zmienić nazwisko na Maria Anderson i zamiast spędzić zimę w słonecznym klimacie Afryki Północnej, decyduje się na pobyt w Anglii. Wpada tam na osobę, z którą kiedyś pracowała w Londynie, ale udaje, że jej nie zna.

Maria i jej pies Castor decydują się spędzić zimę w Exmoor, miejscu tak niesamowitym zimą, jak tylko Szwedzki Noir by tego zapragnął. Mówi miejscowym, że jest pisarką i że pisze książkę. Wynajmuje domek, Darne Lodge, tuż nad wioską Winsford na Exmoor, a jej jedynymi bliskimi sąsiadami są kucyki Exmoor.

W miarę jak jesień zamienia się w zimę, Maria coraz bardziej pogrąża się w dręczących ją myślach, zwłaszcza że pogoda i perspektywy na wrzosowiskach stają się coraz bardziej ponure. Próbując pogodzić się z przeszłością i teraźniejszością, a jednocześnie nie załamać się, Maria odbywa długie spacery z Castorem po wrzosowiskach.

Dla ludzi jest panią pisarką, która czasem korzysta z domu kultury, gdzie jest dostęp do Internetu, by być na bieżąco z tym, co dzieje się w świecie zewnętrznym, a także z rodziną. Im więcej czasu upływa, tym bardziej wydaje się być przygnębiona, czuje się prześladowana przez ludzi i swoją przeszłość.

Ponieważ Maria czuje się coraz bardziej odizolowana, zaprzyjaźnia się z miejscowym Markiem, który się w niej zakochuje, czego się nie spodziewała.

Czy jej stan psychiczny będzie wisiał na włosku? Czy kiedykolwiek dowiemy się, co się stało, co powoduje jej załamanie? Mrok w tej powieści jest odzwierciedleniem szarości i cierpienia, jakie można poczuć zimą na Exmoor.

To kolejny znakomity thriller Hakana Nessera, który do samego końca pozostawia czytelnika w niepewności. Czy uda jej się przeżyć Castora? Aby się tego dowiedzieć, musicie przeczytać tę lekturę.

Hakan Nesser, król szwedzkiego noir, napisał thriller psychologiczny "Żywi i umarli w Winsford", w której Exmoor gra główną rolę. Nesser wykorzystuje wszystkie swoje umiejętności przez co thriller powoli się rozkręca, pozwala czytelnikowi poznać zwrot akcji na kilku ostatnich stronach. Nie jest to książka o szybkim tempie, ale starannie napisana, dzięki czemu widzimy świat z punktu widzenia naszej narratorki, Marii Holinek.

Maria Holinek jest gwiazdą szwedzkiej telewizji, znaną w całym kraju, a jej mężem jest Martin, profesor uniwersytecki literatury. Tak się składa, że jest on również w centrum kolejnego skandalu - został oskarżony o gwałt, z czym wiążą się różne napięcia. Proponuje on Marii, by spędzili zimę w Maroku, podczas gdy on będzie pisał książkę.

Maria, nasza narratorka, postanawia zmienić nazwisko na Maria Anderson i zamiast spędzić zimę w słonecznym klimacie Afryki Północnej, decyduje się na pobyt w Anglii. Wpada tam na osobę, z którą kiedyś pracowała w Londynie, ale udaje, że jej nie zna.

Maria i jej pies Castor decydują się spędzić zimę w Exmoor, miejscu tak niesamowitym zimą, jak tylko Szwedzki Noir by tego zapragnął. Mówi miejscowym, że jest pisarką i że pisze książkę. Wynajmuje domek, Darne Lodge, tuż nad wioską Winsford na Exmoor, a jej jedynymi bliskimi sąsiadami są kucyki Exmoor.

W miarę jak jesień zamienia się w zimę, Maria coraz bardziej pogrąża się w dręczących ją myślach, zwłaszcza że pogoda i perspektywy na wrzosowiskach stają się coraz bardziej ponure. Próbując pogodzić się z przeszłością i teraźniejszością, a jednocześnie nie załamać się, Maria odbywa długie spacery z Castorem po wrzosowiskach.

Dla ludzi jest panią pisarką, która czasem korzysta z domu kultury, gdzie jest dostęp do Internetu, by być na bieżąco z tym, co dzieje się w świecie zewnętrznym, a także z rodziną. Im więcej czasu upływa, tym bardziej wydaje się być przygnębiona, czuje się prześladowana przez ludzi i swoją przeszłość.

Ponieważ Maria czuje się coraz bardziej odizolowana, zaprzyjaźnia się z miejscowym Markiem, który się w niej zakochuje, czego się nie spodziewała.

Czy jej stan psychiczny będzie wisiał na włosku? Czy kiedykolwiek dowiemy się, co się stało, co powoduje jej załamanie? Mrok w tej powieści jest odzwierciedleniem szarości i cierpienia, jakie można poczuć zimą na Exmoor.

To kolejny znakomity thriller Hakana Nessera, który do samego końca pozostawia czytelnika w niepewności. Czy uda jej się przeżyć Castora? Aby się tego dowiedzieć, musicie przeczytać tę lekturę.

To wspaniała książka. Samodzielna powieść, która nie przestaje zachwycać. Znam tego autora dzięki wspaniałej serii Van Veeteren, ale to kolejne oblicze jego pisarstwa i świadomego opowiadania historii. Najbardziej fascynujące jest to, że przez większą część książki mówi on głosem swojej bohaterki.
Powieść jest przede wszystkim jej opowieścią, pełną niepokojących myśli i poczucia zbliżającego się strachu.

Jak można stworzyć książkę opartą na pamiętniku kobiety, która mieszka w odosobnionym, wynajętym domku na Exmoor, gdy za towarzystwo ma tylko psa? Zwłaszcza, że niemal każdego dnia spędza ona czas na spacerze po wrzosowiskach ze swoim pupilem, Castorem, nie spotykając nikogo poza swobodnie poruszającymi się kucykami.

Jednak Nesser'owi udaje się to w powieści, która powoli odsłania tajemnice z życia jej męża i jej własnej podróży emocjonalnej. Po części jest to zasługa wyczucia czasu i miejsca.
W zasadzie małżeństwo Martina i Marii Holinek od pewnego czasu nie jest wiarygodne, a kiedy Martin wdaje się w romans, który trafia na łamy gazet, postanawiają uciec ze Szwecji, aby zrewidować i odświeżyć swój związek. Martin ma również nadzieję, że czas spędzony w Maroku wykorzysta na napisanie powieści.

Gdzieś w trakcie podróży zostają rozdzieleni, a Maria jedzie z psem i całym dobytkiem do Anglii, gdzie zamierza żyć incognito, porządkując swoje życie. Z jej własnych notatek wynika, że Martin również nie dotarł do Maroka, a wręcz pod wpływem impulsu porzuciła go tam, gdzie jego życie może być zagrożone. Z czasem zakłada, że może być odpowiedzialna za jego śmierć, ale jest pewna, że nie miał przy sobie dokumentów, więc maskuje się, gdzie jest, a następnie zaczyna używać poczty elektronicznej, by fikcyjnie opisać ich wspólne życie w Afryce Północnej.

Kiedy jednak zaczynają się dziać dziwne rzeczy, dziewczyna obawia się, że jej mąż może nie być martwy.

Książka nie jest nudna a wręcz przeciwnie. Polecam Wam ją przeczytać, nie możecie jej przegapić!

To wspaniała książka. Samodzielna powieść, która nie przestaje zachwycać. Znam tego autora dzięki wspaniałej serii Van Veeteren, ale to kolejne oblicze jego pisarstwa i świadomego opowiadania historii. Najbardziej fascynujące jest to, że przez większą część książki mówi on głosem swojej bohaterki.
Powieść jest przede wszystkim jej opowieścią, pełną niepokojących myśli i poczucia zbliżającego się strachu.

Jak można stworzyć książkę opartą na pamiętniku kobiety, która mieszka w odosobnionym, wynajętym domku na Exmoor, gdy za towarzystwo ma tylko psa? Zwłaszcza, że niemal każdego dnia spędza ona czas na spacerze po wrzosowiskach ze swoim pupilem, Castorem, nie spotykając nikogo poza swobodnie poruszającymi się kucykami.

Jednak Nesser'owi udaje się to w powieści, która powoli odsłania tajemnice z życia jej męża i jej własnej podróży emocjonalnej. Po części jest to zasługa wyczucia czasu i miejsca.
W zasadzie małżeństwo Martina i Marii Holinek od pewnego czasu nie jest wiarygodne, a kiedy Martin wdaje się w romans, który trafia na łamy gazet, postanawiają uciec ze Szwecji, aby zrewidować i odświeżyć swój związek. Martin ma również nadzieję, że czas spędzony w Maroku wykorzysta na napisanie powieści.

Gdzieś w trakcie podróży zostają rozdzieleni, a Maria jedzie z psem i całym dobytkiem do Anglii, gdzie zamierza żyć incognito, porządkując swoje życie. Z jej własnych notatek wynika, że Martin również nie dotarł do Maroka, a wręcz pod wpływem impulsu porzuciła go tam, gdzie jego życie może być zagrożone. Z czasem zakłada, że może być odpowiedzialna za jego śmierć, ale jest pewna, że nie miał przy sobie dokumentów, więc maskuje się, gdzie jest, a następnie zaczyna używać poczty elektronicznej, by fikcyjnie opisać ich wspólne życie w Afryce Północnej.

Kiedy jednak zaczynają się dziać dziwne rzeczy, dziewczyna obawia się, że jej mąż może nie być martwy.

Książka nie jest nudna a wręcz przeciwnie. Polecam Wam ją przeczytać, nie możecie jej przegapić!