Zielona mila

Film "Zielona mila" obejrzałem jako około dwunastoletni chłopiec i do dziś pamiętam, jak wylewały się ze mnie łzy w ostatnich fragmentach ekranizacji. Teraz po czasie wróciłem do tego tytułu, lecz tym razem do oryginalnej opowieści napisanej przez wielkiego pisarza naszych czasów, Stephena Kinga. Ponownie, "Zielona mila" zmuszała mnie do płaczu.

Narratorem tej opowieści jest Paul Edgecombe, który wspomina swoje dni jako nadzorca bloku E w zakładzie karnym w Cold Mountain, znanego również jako "Zielona Mila", tymczasowego i ostatecznego domu dla skazanych na krzesło elektryczne. W ciągu tych lat Paul spotyka się z przerażającymi więźniami, ale to właśnie w tym strasznym miejscu jest świadkiem cudów, które pozostaną w nim do końca jego dni.

"Zielona mila" Stephena Kinga jest taką książką, która po prostu sprawia, że czujecie się roztrzęsieni emocjonalnie. Powieść zmusza wręcz do refleksji, a każda postać jest po prostu pięknie wykreowana. Ta krótka recenzja nie miałaby sensu bez wspomnienia o Johnie Coffey'u, który nie jest po prostu tylko jednym z więźniów. To on posiada ten cudowny, niewiarygodny dar. Dzięki tej postaci ujawniona została głęboka niesprawiedliwość rasowa, której doświadczyło tak wiele osób w czasach największego kryzysu w historii kapitalizmu w latach 1929-1939. Czy potencjalna wina Johna w ogóle ma jakieś znaczenie, biorąc pod uwagę fakt, że jest Afroamerykaninem, żyjącym w świecie i czasach, w których są oni całkowicie potępieni za samą swoją obecność? To są pytania, które zadajecie sobie w trakcie czytania tej książki.

Stephen King w tej wspaniałej książce pokazuje nam Amerykę taką, jaka była w latach 30-tych, a szczególnie w roku 1932. Rasistowskie uwagi, nieskrywana nienawiść do każdego Czarnego, czysta nędza, depresja, brak odpowiedniej opieki zdrowotnej, różne oblicza ludzkiej osobowości - które mogą być dość skrajne i oczywiście dobroć człowieka i jego wiara w Boga. Historia po prostu płynęła bez żadnych wad. Przeniosła Cię w czasie i mogłeś po prostu poczuć ból tych, którzy żyli w tamtych czasach wraz z udręką kuratora bloku, gdy pisze to, aby odpokutować swoje grzechy.

"Zielona Mila" wprowadziła mnie w rollercoaster emocji, niepodobny do niczego innego, co czytałem od Stephena Kinga. Każda scena jest przedstawiona tak żywo, że czujesz się tak, jakbyś tam był. King zawiera w "Zielonej mili" również pewne biblijne odniesienia i symbolikę, aby dodać kolejny wymiar teologii do tonu narracji. Pierwotnie "Zielona mila" została wydana jako sześć odrębnych książek, co skazywało ludzi na czekanie na dalsze losy. Można byłoby oszaleć w oczekiwaniu. "Zielona mila" pozostawia ślad w Twojej głowie i sercu. Tego oczekuje się od tych najlepszych książek.

"Jestem zmęczony, szefie. Zmęczony wędrówką, samotnie jak jaskółka w deszczu. Zmęczony tym, że nigdy nie miałem przyjaciela, żeby powiedział mi skąd, gdzie i dlaczego idziemy. Głównie zmęczony tym, jacy ludzie są dla siebie. Zmęczony jestem bólem na świecie, który czuję i słyszę... Codziennie... Za dużo tego. To tak, jakbym miał w głowie kawałki szkła. Przez cały czas".

Jeśli szukasz książki, po której przeczytaniu naprawdę będziesz mógł_a powiedzieć, że zmieniła sposób patrzenia na życie i schematy Twojego myślenia, to myślę, że "Zielona mila" jest właśnie takim okazem. Mówię to zupełnie szczerze. Sama przez wiele czasu szukałam takiej książki, która będzie potrafiła coś we mnie odmienić. To wspaniała, ikoniczna wręcz książka, której przesłanie czyni ją wspaniałą, ale przesłanie to szczyt. Bohaterowie, emocje i wiele innych, ujmująco chwytając za serce, sprawiają, że "Zielona mila" to arcydzieło. Książka, przepełniona emocjami, co rusz sprawia, że odczuwasz przygnębiający smutek, podchodzący pod ból istnienia.

"Zielona mila" jest prawdopodobnie bardziej znana za sprawą filmowej adaptacji. Prawdopodobnie to jeden z takich filmów, który większość z was miała okazję choć raz obejrzeć. Bohaterami są oczywiście więźniowe przebywający w swoich celach śmierci, ludzie (wciąż ludzie), którzy dokonali okropnych rzecz, tj. morderstwa i gwałty ze szczególnym okrucieństwem. Jednym z nich jest Eduard Delacroux, który po krótkim opisie wydaje się postacią, której zwyczajnie nie da się polubić. Jednakże sposób, w jaki King o nim pisze, sprawia, że potrafiłam zapomnieć o jego czynach, spojrzeć na niego inaczej. Jest też Will Wharton, absolutne przeciwieństwo. Pedofil i morderca, która nie wzbudził u mnie ani grama zrozumienia. Całkowity degenerat. Podobnie jak postać Percy'ego Whetmore'a.

Zgłębianie się w historię tej książki w recenzji nie ma najmniejszego sensu. John Coffey, jako postać w książce, ale również w filmie, bezapelacyjnie powala na kolana. Fabuła, ze swoimi kontrastującymi bohaterami, współczuciem, potępieniem, przyprawia o niesamowite emocje. "Zielona mila" w genialny sposób opisuje śmierć, egzekucje, moralność stojąca za czynem kary śmierci. King dodał również element fantastyczny, skądinąd religijny (John Coffey - Jezus Chrystus), a to Cię powala. Już samo wyobrażenie śmierci niewinnego człowieka jest przerażające i odciskające piętno w twojej głowie, ale adnotacje nadprzyrodzonych elementów zapierają dech w piersiach.

"Zielona mila" to książka z kategorii "musisz przeczytać". Uważam, że mogłaby być lekturą szkolną, już nawet w gimnazjum. Dziękuję za te doznanie Stephenowi Kingowi. Dziękuje również reżyserowi filmu Frankowi Darabontowi i całej obsadzie, w szczególności Hanksowi i Duncanowi.