Zarządzanie wartością dodaną dla interesariuszy...

Monografia składa się z pięciu rozdziałów i oferuje kompleksowe spojrzenie na zarządzanie wartością dodaną dla interesariuszy w kontekście jednostek naukowych. Pierwszy rozdział stanowi wprowadzenie teoretyczne do teorii interesariuszy, koncentrując się na jej związku z teorią wartości, co umożliwia dokładne zdefiniowanie, czym jest wartość dodana z punktu widzenia interesariuszy oraz jak efektywnie nią zarządzać. W drugim rozdziale omówiono dotychczasowe osiągnięcia teoretyczne dotyczące budowania ekosystemu innowacyjności, z akcentem na jego zastosowanie w polskich uczelniach. Rozdział szczegółowo przedstawia miejsce i rolę SC w tym ekosystemie, a także identyfikuje wyzwania w zarządzaniu nimi. Trzeci rozdział przybliża metody zarządzania SC w polskich uczelniach, w tym miary ich efektywności. Na podstawie przeglądu literatury zaprezentowanego we wcześniejszych rozdziałach, stworzono teoretyczny model integrujący teorię interesariuszy z teorią wartości, dostosowany do realiów akademickich. Rozdział czwarty ma charakter empiryczny i jest podzielony na trzy części. Pierwsza analizuje SC polskich uczelni na bazie badań wtórnych. Druga część przedstawia rezultaty badań jakościowych opartych na analizach studiów przypadku. Trzecia część omawia ankiety przeprowadzone wśród kadry zarządzającej SC, a zestawienie wyników badań jakościowych i ilościowych stanowi podsumowanie tego rozdziału. Ostatni rozdział ukazuje model zarządzania wartością dodaną dedykowany interesariuszom SC, bazując na zgromadzonych danych. Zawiera on także rekomendacje dla kadry zarządzającej SC oraz wskazuje ograniczenia i użyteczność przeprowadzonych badań. Książka ta skierowana jest do badaczy zainteresowanych kwestią SC jednostek naukowych i procesu ich komercjalizacji, a także do naukowców pełniących role zarządcze na uczelniach, przedsiębiorców poszukujących współpracy z instytucjami akademickimi oraz przedstawicieli instytucji publicznych odpowiedzialnych za rozwój innowacji w regionach.