Zanikanie i istnienie niepełne. W labiryntach...

Książka "Zanikanie i istnienie niepełne. W labiryntach romantycznej i współczesnej podmiotowości" stanowi próbę analizy nowoczesnej podmiotowości postrzeganej jako nieustannie zmieniający się fenomen, który jest niepełny i niedokończony. Zgromadzone w tym tomie artykuły badają różne aspekty obecności "ja", które charakteryzują się pewnym stopniem niezborności oraz nieuchwytnością, a także, jak sugeruje tytuł, zanikiem. Wielu autorów kładzie nacisk na zagłębianie się w sferę podmiotowości, odsłaniając jej wewnętrzne braki i niepełność.

Analizowane dzieła obejmują szerokie spektrum czasowe, co jest wynikiem koncepcji traktującej podmiotowość jako coś więcej niż produkt konkretnej epoki. W książce wyróżnić można trzy główne osie rozważań: podmiotowość okresu późnego romantyzmu, wysokiego modernizmu oraz ponowoczesności. Romantyzm, zwłaszcza w okresie kryzysu "ja", stanowi niejako pierwotny punkt odniesienia dla nowoczesnego podmiotu. Modernizm zaś, z jego dążeniem do zdefiniowania obecności podmiotu mimo trudności w jej uchwyceniu, czerpie z odkryć późnego romantyzmu. Z kolei ponowoczesność, dzięki swojej pluralistycznej naturze, przesuwa nacisk na środki osiągania celów, gdzie tożsamość staje się tymczasowa i zmienna.

Tezy zawarte w książce, dotyczące zanikania i migotania podmiotowości, odnoszą się do kluczowych okresów historycznych: romantyzmu, modernizmu i ponowoczesności. Skupiając się na nietypowych formach i obszarach granicznych, autorzy podkreślają ciągłą otwartość pytań o istotę podmiotu, wskazując jednocześnie na potrzebę nowych, bardziej adekwatnych opisów i rewizji istniejących poglądów. W zbiorze znalazły się teksty naukowców z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Uniwersytetu Kardynała Stanisława Wyszyńskiego, Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Uniwersytetu Śląskiego, co zapewnia różnorodną perspektywę badawczą.