Wypatruj naszej gwiazdy

Imogene Salva w swojej książce przedstawia poruszającą historię swojej matki, Józefiny Nowickiej, nazywanej Ziutą, oraz jej rodziny, której los naznaczyły wydarzenia wojenne i powojenne. W lutym 1940 roku Józefina, jej pięcioro rodzeństwa i rodzice zostali deportowani przez Sowietów na Syberię z ich gospodarstwa na Wołyniu. Po dwóch latach, zdeterminowani i zdesperowani, podjęli heroiczną decyzję o ucieczce z wioski pod Wołogdą do Kujbyszewa. To stamtąd armia dowodzona przez generała Andersa i z pomocą niezwykłego filantropa, hinduskiego maharadży Jam Saheba Digvijay Sinhji, zorganizowała transport polskich dzieci do jego rezydencji w Indiach.

Rodzice z najmłodszą Helą oraz najstarszym rodzeństwem, Janką i Tadkiem, pozostali w Kujbyszewie, podczas gdy młodsze dzieci wyruszyły w pełną wyzwań podróż do Indii. W sierocińcu stworzonym przez maharadżę, pod opieką polskich, hinduskich i brytyjskich wychowawców – w czasach, gdy Indie były jeszcze kolonią brytyjską – dziesięcioletnia Ziuta odnajduje swój raj na ziemi. To miejsce, pełne życzliwości i spokoju, jawi jej się jako oaza po strasznych przeżyciach, których zaznała wcześniej.