Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Wspomnienia z powstania polskiego 1863/64 roku
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Józef Oksiński na przestrzeni lat 60. XIX wieku wyróżniał się jako jeden z najbardziej zaangażowanych działaczy ruchu "czerwonych", którzy dążyli do zdecydowanego oporu zbrojnego. Na początku powstania styczniowego udało mu się stworzyć jeden z pierwszych oddziałów w województwie kaliskim, jednak został on rozwiązany po klęsce w bitwie pod Przedborzem w czerwcu. Nie zniechęcony, dołączył jako ochotnik do kawalerii dowodzonej przez naczelnika Taczanowskiego. Gdy siły Taczanowskiego uległy rozproszeniu pod Kruszyną, Oksiński skupił się na organizacji nowych oddziałów, które miał zamiar rzucić ponownie do boju wiosną 1864 roku. W swoim pamiętniku poświęconym wyłącznie roku 1863, Oksiński szczegółowo opisuje swoje potyczki z wojskami rosyjskimi, bolączki związane ze zdradą, nieposłuszeństwo żołnierzy, a także zniechęcenie i, jak sam uważał, błędne rozkazy Rządu Narodowego, któremu przewodzili "biali". Jego wspomnienia to pełna emocji i szczegółów relacja z przygód oraz zmagań, jakie stały się udziałem młodego, pełnego zapału patrioty, który podjął się roli oficera w trudnych czasach rosyjskiego zaboru.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Józef Oksiński na przestrzeni lat 60. XIX wieku wyróżniał się jako jeden z najbardziej zaangażowanych działaczy ruchu "czerwonych", którzy dążyli do zdecydowanego oporu zbrojnego. Na początku powstania styczniowego udało mu się stworzyć jeden z pierwszych oddziałów w województwie kaliskim, jednak został on rozwiązany po klęsce w bitwie pod Przedborzem w czerwcu. Nie zniechęcony, dołączył jako ochotnik do kawalerii dowodzonej przez naczelnika Taczanowskiego. Gdy siły Taczanowskiego uległy rozproszeniu pod Kruszyną, Oksiński skupił się na organizacji nowych oddziałów, które miał zamiar rzucić ponownie do boju wiosną 1864 roku. W swoim pamiętniku poświęconym wyłącznie roku 1863, Oksiński szczegółowo opisuje swoje potyczki z wojskami rosyjskimi, bolączki związane ze zdradą, nieposłuszeństwo żołnierzy, a także zniechęcenie i, jak sam uważał, błędne rozkazy Rządu Narodowego, któremu przewodzili "biali". Jego wspomnienia to pełna emocji i szczegółów relacja z przygód oraz zmagań, jakie stały się udziałem młodego, pełnego zapału patrioty, który podjął się roli oficera w trudnych czasach rosyjskiego zaboru.
