Wola ich ludzką jest nasza Boską

Książka skupia się na analizie korespondencji dziewiętnastowiecznych działaczy związanych z odrodzeniem narodowym wśród Słowian, co dotychczas pozostawało na uboczu polskich studiów slawistycznych w porównaniu z tekstami publicystycznymi, naukowymi i literackimi. W tej publikacji listy te są przedstawiane jako "teksty kultury", które, poprzez badanie epistolarnych praktyk, można analizować jako jednolity tekst. Zawiera on kluczowe słowa, które antycypują patriotyczną wizję całego przedsięwzięcia, opierając się na tezie, że każdy znak, jeśli jest właściwie zinterpretowany, prowadzi do głębszego zrozumienia kulturowego kodu.

Prezentowana w książce korespondencyjna wspólnota słowiańskich intelektualistów, zarówno rzeczywista, jak i "wyobrażona", a nawet - w pewnym sensie - "wymarzona", pomaga w ukazaniu istotnych cech wyobraźni odrodzeniowej. Została ona przekształcona w charakterystyczny dyskurs, którego analiza rozciąga się na dwa główne obszary: przestrzeń słowiańską oraz jej architektów, czyli słowiańskich budzicieli. Podwójność tych elementów jest motywem przewijającym się przez całą książkę, gdzie syntetyczne analizy zjawisk społecznych i kulturowych konfrontowane są z jednostkowymi losami. Przyjęta przez autorkę strategia badawcza wyraża jednocześnie specyficzną deklarację metodologiczną i zainteresowanie historią indywidualną, stanowiąc dokument osobistego świadectwa.