Wojciech Korfanty 1873 - 1939

Wojciech Korfanty, urodzony w 1873 roku, to kluczowa postać polskiego ruchu narodowego z Górnego Śląska. Jako niezłomny obrońca polskiej ludności, sprzeciwiał się niemieckim próbom germanizacji i nieustannie dążył do poprawy losu niższych warstw społecznych. Jego działalność polityczna przejawiała się zarówno na arenie parlamentarnej, jak i w dynamicznych wystąpieniach na licznych wiecach. Korfanty był również zaangażowany w dziennikarstwo, jako twórca gazet "Polak" oraz "Górnoślązak".

W listopadzie 1918 roku zasilił szeregi Naczelnej Rady Ludowej w Poznaniu, gdzie kierował wydziałem wojskowym podczas powstania wielkopolskiego. Po zapisaniu w traktacie wersalskim decyzji o przeprowadzeniu plebiscytu dotyczącego losów Górnego Śląska, Korfanty stał na czele Polskiego Komisariatu Plebiscytowego, aktywnie prowadząc jego kampanię propagandową. W maju 1921 roku odegrał kluczową rolę, inicjując III powstanie śląskie i obejmując pozycję jego dyktatora, z sukcesem przewodząc zarówno militarnie, jak i politycznie.

Mimo iż polityczna współpraca z Józefem Piłsudskim okazała się niemożliwa, co uniemożliwiło mu objęcie funkcji premiera, Korfanty kontynuował swoją działalność jako wpływowy polityk na Górnym Śląsku. Był inicjatorem i liderem polskiej chadecji oraz wydawcą dziennika "Polonia". Po zamachu majowym w 1926 roku stanowczo sprzeciwiał się sanacji, co doprowadziło do represji, w tym uwięzienia w Brześciu. W 1938 roku zdecydował się na emigrację do Czechosłowacji. Powrócił do kraju w 1939 roku, gdzie został aresztowany i niedługo potem zmarł po uwolnieniu z więzienia. Bohater już za życia, został uczczony pomnikiem w centrum Katowic.