Wiktor Petrow. Mapowanie twórczości pisarza

"Hic sunt leones" – oto słowa znajdowane na starożytnych rzymskich i średniowiecznych mapach, którymi oznaczano terytoria nieznane, jeszcze nieodkryte i niezbadane. Dla każdego kartografa, którego celem jest ujęcie całej przestrzeni w racjonalne ramy i stworzenie jej reprezentacji, ta łacińska fraza symbolizuje nieodłączną granicę ich pracy. Gdy ołówek kartografa nie jest w stanie dodać więcej detali, a linie mapy dobiegają końca, pojawiają się nieskalane białe przestrzenie. Na tych niezbadanych obszarach w naszej wyobraźni pojawiają się lwy, smoki czy tajemnicze morskie kreatury – metafory tego, co nieznane i niezbadane, podsycające fantazję.

Zamysły te są bliskie w kontekście życia i twórczości ukraińskiego pisarza Wiktora Petrowa (1894-1969), intelektualisty, który wcielił w swoje dzieła główne idee modernizmu XX wieku. Literatura Petrowa umożliwia wyrażenie odrealnienia rzeczywistości, procesu, w którym znane formy egzystencji przechodzą radykalne przeobrażenia, odkrywając swoją zmienną, dyskursywną naturę nowoczesności. W świecie jego utworu "Bez gruntu" wszystko, co dotychczas było trwałe i pewne w ludzkiej myśli, topnieje jak płatek śniegu na dłoni Doktora Serafikusa, głównego bohatera tej powieści.

Dla twórców monografii poświęconej Petrowowi, jego podejście do map i procesu mapowania stanowiło źródło inspiracji do zgłębienia nieoczywistych aspektów jego twórczości. Chociaż skrupulatne poszerzanie granic mapy przekształca obraz znanego świata, figura lwa jako symbol nieznanego przetrwa, ewoluując w miarę, jak opisane i zbadane obszary są coraz bardziej precyzyjnie uchwycone. Świat życia i twórczości Wiktora Petrowa, wciąż pełen tajemnic i bogatych znaczeń, czeka na swych nowych kartografów.