Wielka gra

"Czerwona Orkiestra" znana również jako Die Rote Kapelle, była tajną siecią szpiegowską działającą w czasie II wojny światowej, której misją było przekazywanie ZSRR informacji o działaniach wojennych. Nazwę nadały jej niemieckie służby wywiadowcze. Działalność tej grupy obejmowała kraje takie jak Niemcy, Francja, Belgia i Holandia, a jej założycielem i liderem był polski Żyd Leopold Trepper, znany również pod pseudonimem Otto lub – według hitlerowców – jako Wielki Szef. Trepper, udając kanadyjskiego biznesmena Adama Miklera, realizował szeroko zakrojone operacje w niemal całej Europie na zlecenie ówczesnego szefa wywiadu sowieckiego, Iwana Bierzina.

Struktura Czerwonej Orkiestry opierała się na sieci fikcyjnych przedsiębiorstw handlowych. W 1942 roku stała się ona największą organizacją tego typu na świecie, dysponującą 400 radiostacjami na terenie Europy. W jej szeregach działało kilka tysięcy agentów, nie tylko w Europie, ale także w USA, Kanadzie i Wielkiej Brytanii.

Po zakończeniu wojny, Trepper za swe zasługi trafił do stalinowskiego więzienia, gdzie spędził dziesięć lat. Pomimo tego nigdy nie żałował poświęcenia swego życia dla idei i wartości komunistycznych, pragnąc, by jego los stał się lekcją odwagi w dążeniu do wolności.