Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Wiedza niezdyscyplinowana. Meandry...
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
W monografii "Wiedza niezdyscyplinowana. Meandry międzyobszarowości" badamy unikalny rodzaj wiedzy, która nie podlega ścisłym zasadom pojedynczych dyscyplin naukowych. Ta wiedza, jak wspomina Ryszard Nycz, charakteryzuje się "słabym profesjonalizmem" i rozwija się w przestrzeni współczesnych paradygmatów myślowych, takich jak inter-, trans-, i postdyscyplinarność. Próbujemy zrozumieć, jak osoby praktykujące taką wiedzę są w stanie przekraczać tradycyjne granice, ujawniać nowe perspektywy i dokonywać autoanalizy swojego statusu jako ekspertów.
Nasze analizy koncentrują się na zagadnieniu, czy współczesne uniwersytety, będące pod presją parametryzacji, mogą dawać przestrzeń wiedzy niezdyscyplinowanej. Zastanawiamy się, jak wiedza ta, ze swoją tendencją do niezależności i krytycyzmu, oraz swoją innowacyjnością, może przetrwać w środowisku akademickim. Jeśli zaś taka wiedza stanowi swoistą utopię, związaną z wolnością myśli, analizujemy, jakie nadzieje mogą nas skłaniać do jej podtrzymania i rozwijania.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
W monografii "Wiedza niezdyscyplinowana. Meandry międzyobszarowości" badamy unikalny rodzaj wiedzy, która nie podlega ścisłym zasadom pojedynczych dyscyplin naukowych. Ta wiedza, jak wspomina Ryszard Nycz, charakteryzuje się "słabym profesjonalizmem" i rozwija się w przestrzeni współczesnych paradygmatów myślowych, takich jak inter-, trans-, i postdyscyplinarność. Próbujemy zrozumieć, jak osoby praktykujące taką wiedzę są w stanie przekraczać tradycyjne granice, ujawniać nowe perspektywy i dokonywać autoanalizy swojego statusu jako ekspertów.
Nasze analizy koncentrują się na zagadnieniu, czy współczesne uniwersytety, będące pod presją parametryzacji, mogą dawać przestrzeń wiedzy niezdyscyplinowanej. Zastanawiamy się, jak wiedza ta, ze swoją tendencją do niezależności i krytycyzmu, oraz swoją innowacyjnością, może przetrwać w środowisku akademickim. Jeśli zaś taka wiedza stanowi swoistą utopię, związaną z wolnością myśli, analizujemy, jakie nadzieje mogą nas skłaniać do jej podtrzymania i rozwijania.
