Więcej czerwieni. Lipowo. Tom 2

<p>Tydzień temu trafiłam na wywiad z Katarzyną Puzyńską. Polska pisarka nie była mi znana wcześniej ze swojej twórczości. Pojawiła się na kryminalnej mapie naszego kraju przed kilkoma laty. Powieść „Motylek” przyniosła obiecujący debiut, a wielu krytyków literackich dostrzegało w niej inspiracje historiach opisanych w przeszłości przez Agathę Christie. Katarzyna Puzyńska przyjęła owe porównania z uśmiechem, jaka sama przyznała, pierwszym kryminałem, który zrobił na niej wrażeniem, była powieść „Morderstwo w Orient Ekspresie”. Zaskoczyło mnie, że zdaniem polskiej pisarki, natura człowieka na każdej szerokości geograficznej świata pozostaje do siebie zbliżona. Targają nami emocje i namiętności, które w pewnym okolicznościach mogą pchnąć człowieka do największej zbrodni. Podobne słowa często oznaczają, że czytelnik staje się jednym z podejrzanych w kryminalnej opowieści. &nbsp;</p><p>„Więcej czerwieni” to kontynuacja „Motylka”, debiutanckiej powieści Katarzyny Puzyńskiej, wydanej w 2014 roku przez wydawnictwo Prószyński i S-ka. Polska pisarka przeniosła czytelników do fikcyjnej miejscowości Lipowo, położonej gdzieś na polnocnych rubieżach Polski. Konkretnie chodzi o Pojezierze Brodnickie. Nie wiecie, gdzie to jest? Nic nie szkodzi, ponieważ na dobrą sprawę Lipowo to jedna z wielu takich samych wsi, jakie każdy z nas widział w czasie podróży po kraju. Kojarzycie serial „Ranczo”? Dobrze oddaje on sielski klimat Lipowa, przynajmniej na początkowym etapie historii. Dość powiedzieć, że Katarzyna Puzyńska kreśli w swoich powieściach wizerunek polskiej wsi ze wszystkimi ważnymi dla niej elementami. „Królami” swojego podwórka są tutaj lokalni pijaczkowie, spędzający całe dnie pod sklepem, często uśmiechnięci i życzliwi dla innych w osobliwym stanie permanentnego „dawania w szyje”, jak to ujął prezes z kotem. Lipowo to nie jest miejscowość, do której ludzie kierują się w poszukiwaniu wrażeń czy odpoczynku, stad tez pojawienie się nowych ludzi wywołuje zainteresowanie lokalnej społeczności. Przekonała się o tym Weronika Nowakowska w „Motylku”. Gdzie mieliśmy okazje dowiedzieć się nieco więcej o pani psycholog z odległej Warszawy. Kobieta niedawno rozstała się z mężem i poszukiwała dla siebie nowego pomysłu na życie. Ucieczka od wielkomiejskiej zabudowy do wsi położonej wśród lasów i jezior to pomysł równie odważny co szalony. Zwłaszcza że Weronika, uciekając od niepowodzenia miłosnego, szybko wpada z deszczu pod rynnę... ? &nbsp;<br><br>Na pierwszym planie w powieści „Więcej czerwieni” wysuwa się jednak nie Weronika, a jej obecny partner, aspirant Daniel Podgórski. Mężczyznę mieliśmy okazje poznać w pierwszej części kryminalnej sagi Katarzyny Puzyńskiej. Funkcjonariusz policji dość niespodziewanie dla siebie samego uwikła się w znajomość z Weroniką, jednak zakochani nie mają czasu nacieszyć się sobą. Lipowem i okolicami wstrząsają brutalne zbrodnie, popełnione na dwóch młodych kobietach. Podejrzanych brak, choć rozwój powieści przynosi w tym zakresie spore zmiany i wkrótce okazuje się, że mordercą może być... absolutnie każdy z mieszkańców lokalnej społeczności. Obcięte uszy i wydłubane oczy zdradzają wyjątkowy stopień demoralizacji sprawcy zbrodni, jednak w malej, hermetycznej społeczności każdy ma dobry powód, aby zabić. Dla jednych motywem są sprawy z przeszłości, dla innych może to być chwila niepohamowanych emocji albo... ucieczka od monotonii życia. Odpowiedz na pytanie, KTO ZABIŁ, okaże się misternie utkanym labiryntem, z którego trudno wyjść bez pomocy polskiej pisarki. Nie ma nic bardziej niesatysfakcjonującego w powieściach kryminalnych, aniżeli odnalezienie odpowiedzi na pytania czytelnika przed finałem całej intrygi. Dajcie znać, czy wam się udało. Ja potrzebowałam na to blisko 500 stron. Książka „Więcej czerwieni” liczy ich sobie dokładnie 560 ? &nbsp;<br><br>Powieść Katarzyny Puzyńskiej pod tytułem „Więcej czerwieni” to znakomity kryminał, trzymający czytelnika w niepewności do samego końca. Warto zwrócić uwagę, na obyczajowy charakter książki polskiej pisarki. Tłem dla powieści jest mała miejscowość, a takie społeczności pozwalają na stworzenie unikatowych portretów psychologicznych bohaterów, także drugoplanowych. Moją uwagę zwróciła https://******.**. postać komisarz Klementyny Kopp. Sama mówi o sobie „stara, komiczna baba”. Liczne tatuaże i kolczyki i glany sugerują jej twardy wizerunek. To jednak pozory, a komisarz Kopp jawi się jako postać w gruncie rzeczy sympatyczna i skora do pomocy innym. Im więcej czytałam wywiadów z polską pisarka, tym więcej widziałam w niej postać wspomnianej wyżej funkcjonariuszki policji! Hardej babki, która, choć wygląda groźnie i mało przystępnie, przy bliższym poznaniu zdecydowanie zyskuje.... ? &nbsp;<br><br>Katarzyna Puzyńska to moje odkrycie literackie w tym roku. Być może dobrze się stało, że relatywnie późno przekonałam się do twórczości polskiej pisarki. Przez blisko dekadę wydała kilkanaście części kryminalnej sagi o Lipowie i kto raz poczuje ten klimat, trudno mu będzie się od niego uwolnić. Wygląda na to, że to Lipowo, Żabie Doły i okolice pojezierza brodnickiego stały się w ostatnich latach stolica polskiego kryminału. Może to czas odwiedzić te rejony i przekonać się, czy naprawdę można tam zginąć, wracając ze spaceru w lesie?&nbsp;</p>

<p>Pierwsza część kryminalnej sagi Katarzyny Puzyńskiej pod tytułem „Motylek” przyniósł obiecujący debiut polskiej pisarki w bądź co bądź, wymagającym gatunku. Konkurencja na kryminalnej mapie Polski jest spora, żeby wymienić tylko twórczość Remigiusza Mroza i Katarzyny Bondy. Dlaczego zwróciłam uwagę na powieści Katarzyny Puzyńskiej? W jednym z artykułów przeczytałam, że polska pisarka udanie łączy w swoich powieściach watki zaczerpnięte https://******.**. z twórczości Agathy Christie oraz Camilla Lackberg. Taka reklama rozpala wyobraźnię każdego fana kryminałów! Najważniejszym pytanie, jakie zadawałam sobie przed rozpoczęciem przygody z twórczością Katarzyny Puzyńskiej dotyczyła miejsca akcji. Okazało się, że tłem powieści jest fikcyjna wieś Lipowo, przypominająca miasteczko Twin Peaks z popularnego amerykańskiego serialu z lat 90’ XX wieku. Dostajemy wiec tajemnice i sekrety hermetycznej społeczności, gdzie wszyscy wszystko o wszystkich wiedzą. To również jedna z tych miejscowości, gdzie największym uznaniem cieszą się dyrektor szkoły, czy właściciel ośrodka wypoczynkowego. W Lipowie i okolicach nie ma wielu atrakcji. Przejeżdżający drogą samochód wywołuje nie mniejsze zainteresowanie aniżeli spadająca z nieba gwiazda. Taką gwiazdą w powieściach Katarzyny Puzyńskiej jest Weronika Nowakowska. Sugestywne, nieco melodramatyczne porównanie, ale coś jest na rzeczy! &nbsp;</p><p>W pierwszej części Weronika Nowakowska pojawiła się w Lipowie i od razu wywołała niemałe zamieszanie. Atrakcyjna kobieta pracowała wcześniej jako psycholog w Warszawie, a po rozwodzie z mężem postanowiła zaryzykować i dać sobie szanse na nowy start w życiu. Historia jakich wiele, choć mam poczucie, że Weronika wykazała się odwagą, przeprowadzając się ze stolicy Polski na małą wieś, gdzie siłą rzeczy traktowana będzie jako „ta obca”. Początkowo nie jest to szczególnie widoczne w powieściach polskiej pisarki. Jak to bywa w kryminałach, pojawienie się zwłok ofiar otwiera puszkę pandory i jednocześnie pozwala zrzucić maski mieszkańcom niewielkiej wsi. W pierwszej części najważniejszymi bohaterami pozostawali Weronika oraz aspirant Daniel Podgórski. W drugiej części pod tytułem „Więcej czerwieni” polska autorka łączy obie postacie namiętnym uczuciem, zapach śmierci nad Lipowem nie pozwala jednak wrócić do sielanki, jaka wcześniej bliska była monotonenmu, ale w gruncie rzeczy przewidywalnemu życiu lokalnej społeczności. Toi już przeszłość. Rozpoczyna się wyścig z czasem, a celem funkcjonariuszy policji będzie schwytanie seryjnego mordercy. &nbsp;</p><p>Ofiarami początkowo pozostają dwie kobiety. Młode, atrakcyjne, znające się w przeszłości. W oczy rzuca się brutalność, z jaka sprawca zrealizował swoje mordercze intencje. Kobiety zostały obezwładnione, brutalnie pobite i w końcu zamordowane. Aspirant Daniel Podgórski i inni funkcjonariusze policji w Lipowie i pobliskich Żabich Dołach, nie mogą liczyć na współpracę a lokalną społecznością. Znają tych ludzi, wiedza o ich tajemnicach, jednak żadna z osób nie wydaje się mieć dobrego motywu dla tak brutalnych zbrodni. Śledztwo prowadzone przez policję zmierza w ślepą uliczkę. Wszystko zmienia się, gdy funkcjonariusze wpadają na trop właściciela ośrodka wypoczynkowego „Słoneczna Dolina”. Rzecz w tym, że w małych miejscowościach właściciele takich ośrodków to często jedyni pracodawcy, a tym samym nikt dobrowolnie nie chce wchodzić im w drogę. &nbsp;<br><br>Przez ostatnie lata kryminały w naszym kraju kojarzyły się głównie z dużymi miastami. Katarzyna Puzyńska idzie pod prąd, opisuje niewielką społeczność, gdzie stężenie tajemnic i sekretów wywołuje przyjemne skojarzenia w każdym, kto choć przez jakiś czas mieszkał na wsi czy w małym miasteczku. Uśmiechnięta pani ekspedientka w sklepie czy pucołowaty z buzi rzeźnik w sklepie mięsnym mogą w równym stopniu okazać się sympatycznymi ludźmi, co pozbawionymi skrupułów mordercami. Nie spróbujecie, to się nie dowiecie, kto miał motywy, aby zburzyć sielski spokój Lipowa i znajdującego się w pobliżu jeziora!</p><p>„Więcej czerwieni” to literatura dla fanów mocnych kryminałów. Jestem pod wrażeniem pomysłów Katarzyny Puzyńskiej i z wielki oczekiwaniami zasiądę wkrótce do przeczytania trzeciej części, czyli książki „Trzydziesta pierwsza” ?</p>