Wędrowanie po wyspach pamięci

Książka przedstawia wspomnienia Stanisława Waltosia, jednego z najbardziej cenionych prawników. Składa się z dziewięciu esejów, w których z humorem opisuje różne sytuacje zarówno z życia prywatnego, jak i naukowego. Podczas jednego z licznych wyjazdów na konferencje, autor wspomina rozmowę w sytuacji, gdy jego współlokator już leżał w łóżku. W ciemności padło pytanie o pochodzenie Waltosia: "Skąd pan przyjechał na konferencję?" Odpowiedź brzmiała: "Z Krakowa, proszę pana." Chwilę później wspomniano o filozofie Wolterze oraz o Makarewiczu, którego Wolterschia nie darzyła sympatią. Rozmawiali także o Zdzisławie Papierkowskim, profesorze z Lublina. W komicznej sytuacji okazało się, że to właśnie z nim autor prowadził rozmowę, co uświadomiło mu nietaktowne użycie erudycji. Taki jest klimat piątego rozdziału "Wspinaczka po drabinie świata nauki".