Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Wariatkowo, wariatkowo...
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Oddział X, nazwa wywołująca skojarzenia z tajemnicą i dreszczykiem emocji, w rzeczywistości odnosi się do specyficznego oddziału w Szpitalu Psychiatrycznym w Choroszczy. To miejsce, gdzie nieustannie trwa heroiczna, choć często beznadziejna, walka o przywrócenie do normalności osób uzależnionych od alkoholu. Autor, będąc jednym z pacjentów, relacjonuje te zmagania w sposób szczery i bezlitosny, opowiadając nie tylko historie współtowarzyszy, ale także swoją własną.
W jego zbiorze reportaży można znaleźć momenty, które zaskakują iskrą humoru i wzruszenia, tym samym potwierdzając, że autor potrafi zobaczyć rzeczywistość inaczej niż przez pryzmat uzależnienia. W opowieściach Edmunda Burela, bohaterowie to osoby, które nie odnoszą triumfów – ich życie toczy się w szarych murach szpitala, na salach wydeptanych przez liczne kapcie, w zadymionych palarniach, gdzie snują rozmowy o marzeniach, przeszłości i teraźniejszości.
Dariusz Szada-Borzyszkowski zauważa, że podobnie jak w "Notatkach na mankietach" Bułhakowa, Wydmiński poprzez swoje literackie narracje wydobywa na powierzchnię losy tych, którzy często są odrzuceni i niezauważeni, nadając im pełnoprawną i głęboką tożsamość.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Oddział X, nazwa wywołująca skojarzenia z tajemnicą i dreszczykiem emocji, w rzeczywistości odnosi się do specyficznego oddziału w Szpitalu Psychiatrycznym w Choroszczy. To miejsce, gdzie nieustannie trwa heroiczna, choć często beznadziejna, walka o przywrócenie do normalności osób uzależnionych od alkoholu. Autor, będąc jednym z pacjentów, relacjonuje te zmagania w sposób szczery i bezlitosny, opowiadając nie tylko historie współtowarzyszy, ale także swoją własną.
W jego zbiorze reportaży można znaleźć momenty, które zaskakują iskrą humoru i wzruszenia, tym samym potwierdzając, że autor potrafi zobaczyć rzeczywistość inaczej niż przez pryzmat uzależnienia. W opowieściach Edmunda Burela, bohaterowie to osoby, które nie odnoszą triumfów – ich życie toczy się w szarych murach szpitala, na salach wydeptanych przez liczne kapcie, w zadymionych palarniach, gdzie snują rozmowy o marzeniach, przeszłości i teraźniejszości.
Dariusz Szada-Borzyszkowski zauważa, że podobnie jak w "Notatkach na mankietach" Bułhakowa, Wydmiński poprzez swoje literackie narracje wydobywa na powierzchnię losy tych, którzy często są odrzuceni i niezauważeni, nadając im pełnoprawną i głęboką tożsamość.
