Walentynka

Czternastoletnia Gloria w dniu 14 lutego 1976 roku słyszy słowa: "Hej, Walentynko" i postanawia wkroczyć na nieznaną jej wcześniej ścieżkę, wsiadając do furgonetki nafciarza. Wkrótce w miasteczku Odessa jej imię staje się synonimem przestrogi dla młodych dziewcząt, co daje początek burzliwej historii, którą żyją wszystkie kobiety tego teksańskiego miasta. Mimo że to nie pierwszy taki przypadek, budzi on wiele dyskusji w lokalnej społeczności. Jedynie Mary Rose ma odwagę zawalczyć w obronie Glorii, podejmując ryzyko wywołania kontrowersji, gdy zeznaje przeciwko jej oprawcy. Jej odwaga spotyka się z negatywną reakcją mieszkańców, którzy zastraszają ją anonimowymi telefonami, wyrażając pogląd, że jej działania zniszczą przyszłość młodego mężczyzny.

Elizabeth Wetmore w swojej książce pozwala, by głos zabrał zdeterminowany chór kobiet, który po raz pierwszy szczerze opowiada o buncie przeciwko przemocy i walce o siebie. Powieść "Walentynka" podziwiana jest za swoją empatię i bezpośredność, co sprawia, że stanowi niezwykły debiut literacki.

Dla Chrisa Offutta, "Walentynka" to piękna powieść o nadzwyczajnie dużej uczuciowości i prawdzie. Mary Beth Keane podkreśla zrozumienie Wetmore dla ludzkich emocji, które przewyższa wielu współczesnych pisarzy. Jeanine Cummins uważa ją za wyjątkowy literacki talent, a jej książkę za jedną z najlepszych, jakie miała okazję przeczytać. Bryn Chancellor dodaje, że "Walentynka" pozostaje z czytelnikiem na zawsze, niczym list od dawniej ukochanej osoby, poruszając serce i umysł.