Umrzeć po raz drugi

Kiedy otrzymałam przesyłkę składającą się z kilkunastu książek, od razu musiałam przeczytać "Umrzeć po raz drugi". Mimo że nie czytałam jeszcze wszystkich części serii Rizzoli i Isles, a jedynie dwie, od samego początku wiedziałam, że czeka mnie emocjonująca przygoda. Właśnie to dostałam i moim zdaniem jest to również najlepsza książka Tess Gerritsen, jaką do tej pory przeczytałam.<br> <br> Początek był dla mnie trochę dziwny - książka zaczyna się od safari w Afryce i bohaterami, którzy na początku są nieznani. Perspektywa ta opowiedziana jest w pierwszej osobie. Czytelnik dopiero później zrozumie, co ta wizja ma wspólnego z właściwą historią, bo oczywiście są też "normalne" perspektywy: Jane i Maury, z początkowo zupełnie niezależnym kryminałem, który opowiedziany jest jak zwykle w osobistym ujęciu narracyjnym raz z punktu widzenia Jane, a potem z punktu widzenia Maury.<br> <br> "Umrzeć po raz drugi" jest od samego początku bardzo ekscytująca. Jak na moje standardy, przeczytałam ją bardzo szybko, co wynika po prostu z tego, że nie da się odłożyć książki na półkę, no chyba, że już koniecznie musisz, bo jest 7 rano i zaraz wybierasz się do pracy :D Napięcie trwa również do samego końca, dzięki czemu książka nie ma żadnego irytującego spowolnienia. Oczywiście przyczynia się do tego również styl pisania autorki, który bardzo przyjemnie się czyta. Od razu czujesz się w tej książce "jak w domu" - pomimo fabuły, która momentami nie jest zachęcająca! Wszystkie postacie są bardzo autentyczne, wydają się niewiarygodnie prawdziwe ze wszystkimi swoimi wadami. Co więcej, nie znajdziecie tu ani jednego nudnego stereotypu, każda z postaci jest dopracowana z precyzją, dzięki czemu poznawanie ich sprawia wiele przyjemności.<br> <br> Oczywiście w dzisiejszych czasach nic nie jest do końca nowe, ale fakt, że akcja rozgrywa się na dwóch różnych kontynentach - w Afryce i Ameryce - bardzo urozmaica fabułę. Sam pomysł na sprawę jest - przynajmniej dla mnie - stosunkowo nowy, a poznawanie go kawałek po kawałku wraz z Jane i Maurą jest świetną zabawą. Kolejnym bardzo pozytywnym aspektem jest ogromna wiedza, którą autorka wnosi do swoich książek. Na pewno widać, że zna się na medycynie, bo często używa fachowych terminów, tak samo jej opisy świadczą o dużej wiedzy. Nawet poza medycyną sądową książka obfituje w wiele ciekawych informacji. Zawsze lubię czytać książki Tess Gerritsen, bo dowiaduję się tak wielu nowych i ciekawych rzeczy!<br> Jedyne, co mam do zarzucenia książce, to fakt, że stosunkowo wcześnie poznałam sprawcę. Mimo że raz po raz wątpiłam w swoją rzekomą wiedzę, okazywała się ona poprawna - choć nieco inna niż się spodziewałem, ale miałam rację co do osoby. To trochę rozczarowujące i zdecydowanie zbyt często zdarza mi się to w thrillerach. Może po prostu zbyt dziwnie myślę, tak że zawsze stosunkowo wcześnie znam winowajcę, nie wiem :D Na koniec chciałabym zaznaczyć, że w żadnym wypadku nie trzeba czytać wszystkich poprzednich tomów, aby zrozumieć tę historię. Tylko kilka aspektów z poprzednich książek zostaje ponownie podjętych, ale to wszystko są rzeczy, które można wywnioskować. .<br> <br> Podsumowując, mogę powiedzieć, że "Umrzeć po raz drugi" bardzo mi się podobało. Całość sprawia wrażenie bardzo ekscytującej - wraz z autentycznymi postaciami, którym nie brakuje różnorodnych cech. Styl pisania autorki jest bardzo przyjemny. Szczerze mogę Wam polecić "Umrzeć po raz drugi", nawet jeśli nie czytaliście jeszcze innych części serii Rizzoli i Isles, a każdemu fanowi serii mogę tylko powiedzieć: nie będziecie zawiedzeni!

Dla mnie thrillery Tess Gerritsen są wzorcem, jeśli chodzi o poziom, jaki powinien prezentować ten gatunek. Jej książki pochłaniam od lat, z niecierpliwością oczekując na nową historię twardej policjantki Jane Rizzoli i powściągliwej Maury Isles. Co prawda mam wielu ulubionych autorów, ale Gerritsen z pewnością należy do mojej ścisłej czołówki tej długiej listy.<br> <br> Moje oczekiwania są zawsze bardzo wysokie, jeśli chodzi o czytanie kolejnych thrillerów z Rizzoli i Isles, więc właściwie nie jest to aż tak zaskakujące, że tym razem, choć raz, nie zostały one w pełni spełnione. Fabuła "Umrzeć po raz drugi" jest bardzo brutalna, bardzo krwawa i jak zwykle bardzo szczegółowa. Drapieżniki są tu kluczowym słowem przewodnim. Dowiadujemy się wiele o polowaniach, patroszeniu i wypychaniu zwierząt - w tym gatunków rzadkich, a nawet zagrożonych wyginięciem. Pod tym względem na pewno nie jest to książka, którą poleciłabym wegetarianom i obrońcom praw zwierząt. Jeśli jednak nie chcecie znać krwawych szczegółów, książka Gerritsen w zasadzie nie jest dla Was. Najbardziej podobały mi się dwie równoległe fabuły - w Botswanie i w Bostonie. Dopiero z czasem staje się jasne, na czym polegają doświadczenia w Botswanie.<br> <br> Oprócz mrożącej krew w żyłach i jak zwykle szczegółowej, wielopłaszczyznowej fabuły, historia ta zawiera również wiele odniesień do różnych wydarzeń z poprzednich książek. Zarówno Jane, jak i Maura, mają długą historię i wiele kwestii jest podejmowanych na nowo. Bardzo mi się to podobało, ale pod koniec miałam wrażenie, że wydarzyło się niewiele nowego - przynajmniej niewiele się dzieje w życiu Jane czy Maury i wielkich zmian nie należy się spodziewać. Chciałabym, żeby działo się tu nieco więcej, zwłaszcza, że moim zdaniem byłoby wystarczająco dużo potencjału dla możliwych wydarzeń.<br> <br> Tym, co mnie też trochę rozczarowało, był aspekt napięcia. Zazwyczaj, gdy już zacznę czytać, nie mogę przestać, dopóki nie przeczytam ostatniej strony i nie złapię mordercy. Do tego czasu nie zmrużę oka i rzadko opuszczam swoje miejsce do czytania. Tym razem również przeczytałam te około 400 stron w bardzo krótkim czasie, ale zabrakło mi trochę tego efektu "nie mogę przestać". Fabuła była oczywiście emocjonująca, ale nie do końca tak trzymająca w napięciu i zapierająca dech w piersiach. Zazwyczaj doceniam liczne zwroty akcji i niespodzianki w opowieściach autorki. Do tej pory prawie zawsze potrafiła mnie nimi zaskoczyć, ale w "Umrzeć po raz drugi" prawie ich nie było.<br> <br> "Umrzeć po raz drugi" to emocjonujący i z pewnością warty przeczytania thriller dla wszystkich, którzy lubią krwawe klimaty. Dla zagorzałych fanów Gerritsen nie dzieje się jednak wiele nowego i choć thriller z Rizzoli i Isles nadal bardzo mi się podobał, to niestety zdecydowanie nie jest to najlepsza książka Gerritsen.

Kiedy otrzymałam przesyłkę składającą się z kilkunastu książek, od razu musiałam przeczytać "Umrzeć po raz drugi". Mimo że nie czytałam jeszcze wszystkich części serii Rizzoli i Isles, a jedynie dwie, od samego początku wiedziałam, że czeka mnie emocjonująca przygoda. Właśnie to dostałam i moim zdaniem jest to również najlepsza książka Tess Gerritsen, jaką do tej pory przeczytałam.<br> <br> Początek był dla mnie trochę dziwny - książka zaczyna się od safari w Afryce i bohaterami, którzy na początku są nieznani. Perspektywa ta opowiedziana jest w pierwszej osobie. Czytelnik dopiero później zrozumie, co ta wizja ma wspólnego z właściwą historią, bo oczywiście są też "normalne" perspektywy: Jane i Maury, z początkowo zupełnie niezależnym kryminałem, który opowiedziany jest jak zwykle w osobistym ujęciu narracyjnym raz z punktu widzenia Jane, a potem z punktu widzenia Maury.<br> <br> "Umrzeć po raz drugi" jest od samego początku bardzo ekscytująca. Jak na moje standardy, przeczytałam ją bardzo szybko, co wynika po prostu z tego, że nie da się odłożyć książki na półkę, no chyba, że już koniecznie musisz, bo jest 7 rano i zaraz wybierasz się do pracy :D Napięcie trwa również do samego końca, dzięki czemu książka nie ma żadnego irytującego spowolnienia. Oczywiście przyczynia się do tego również styl pisania autorki, który bardzo przyjemnie się czyta. Od razu czujesz się w tej książce "jak w domu" - pomimo fabuły, która momentami nie jest zachęcająca! Wszystkie postacie są bardzo autentyczne, wydają się niewiarygodnie prawdziwe ze wszystkimi swoimi wadami. Co więcej, nie znajdziecie tu ani jednego nudnego stereotypu, każda z postaci jest dopracowana z precyzją, dzięki czemu poznawanie ich sprawia wiele przyjemności.<br> <br> Oczywiście w dzisiejszych czasach nic nie jest do końca nowe, ale fakt, że akcja rozgrywa się na dwóch różnych kontynentach - w Afryce i Ameryce - bardzo urozmaica fabułę. Sam pomysł na sprawę jest - przynajmniej dla mnie - stosunkowo nowy, a poznawanie go kawałek po kawałku wraz z Jane i Maurą jest świetną zabawą. Kolejnym bardzo pozytywnym aspektem jest ogromna wiedza, którą autorka wnosi do swoich książek. Na pewno widać, że zna się na medycynie, bo często używa fachowych terminów, tak samo jej opisy świadczą o dużej wiedzy. Nawet poza medycyną sądową książka obfituje w wiele ciekawych informacji. Zawsze lubię czytać książki Tess Gerritsen, bo dowiaduję się tak wielu nowych i ciekawych rzeczy!<br> Jedyne, co mam do zarzucenia książce, to fakt, że stosunkowo wcześnie poznałam sprawcę. Mimo że raz po raz wątpiłam w swoją rzekomą wiedzę, okazywała się ona poprawna - choć nieco inna niż się spodziewałem, ale miałam rację co do osoby. To trochę rozczarowujące i zdecydowanie zbyt często zdarza mi się to w thrillerach. Może po prostu zbyt dziwnie myślę, tak że zawsze stosunkowo wcześnie znam winowajcę, nie wiem :D Na koniec chciałabym zaznaczyć, że w żadnym wypadku nie trzeba czytać wszystkich poprzednich tomów, aby zrozumieć tę historię. Tylko kilka aspektów z poprzednich książek zostaje ponownie podjętych, ale to wszystko są rzeczy, które można wywnioskować. .<br> <br> Podsumowując, mogę powiedzieć, że "Umrzeć po raz drugi" bardzo mi się podobało. Całość sprawia wrażenie bardzo ekscytującej - wraz z autentycznymi postaciami, którym nie brakuje różnorodnych cech. Styl pisania autorki jest bardzo przyjemny. Szczerze mogę Wam polecić "Umrzeć po raz drugi", nawet jeśli nie czytaliście jeszcze innych części serii Rizzoli i Isles, a każdemu fanowi serii mogę tylko powiedzieć: nie będziecie zawiedzeni!

Dla mnie thrillery Tess Gerritsen są wzorcem, jeśli chodzi o poziom, jaki powinien prezentować ten gatunek. Jej książki pochłaniam od lat, z niecierpliwością oczekując na nową historię twardej policjantki Jane Rizzoli i powściągliwej Maury Isles. Co prawda mam wielu ulubionych autorów, ale Gerritsen z pewnością należy do mojej ścisłej czołówki tej długiej listy.<br> <br> Moje oczekiwania są zawsze bardzo wysokie, jeśli chodzi o czytanie kolejnych thrillerów z Rizzoli i Isles, więc właściwie nie jest to aż tak zaskakujące, że tym razem, choć raz, nie zostały one w pełni spełnione. Fabuła "Umrzeć po raz drugi" jest bardzo brutalna, bardzo krwawa i jak zwykle bardzo szczegółowa. Drapieżniki są tu kluczowym słowem przewodnim. Dowiadujemy się wiele o polowaniach, patroszeniu i wypychaniu zwierząt - w tym gatunków rzadkich, a nawet zagrożonych wyginięciem. Pod tym względem na pewno nie jest to książka, którą poleciłabym wegetarianom i obrońcom praw zwierząt. Jeśli jednak nie chcecie znać krwawych szczegółów, książka Gerritsen w zasadzie nie jest dla Was. Najbardziej podobały mi się dwie równoległe fabuły - w Botswanie i w Bostonie. Dopiero z czasem staje się jasne, na czym polegają doświadczenia w Botswanie.<br> <br> Oprócz mrożącej krew w żyłach i jak zwykle szczegółowej, wielopłaszczyznowej fabuły, historia ta zawiera również wiele odniesień do różnych wydarzeń z poprzednich książek. Zarówno Jane, jak i Maura, mają długą historię i wiele kwestii jest podejmowanych na nowo. Bardzo mi się to podobało, ale pod koniec miałam wrażenie, że wydarzyło się niewiele nowego - przynajmniej niewiele się dzieje w życiu Jane czy Maury i wielkich zmian nie należy się spodziewać. Chciałabym, żeby działo się tu nieco więcej, zwłaszcza, że moim zdaniem byłoby wystarczająco dużo potencjału dla możliwych wydarzeń.<br> <br> Tym, co mnie też trochę rozczarowało, był aspekt napięcia. Zazwyczaj, gdy już zacznę czytać, nie mogę przestać, dopóki nie przeczytam ostatniej strony i nie złapię mordercy. Do tego czasu nie zmrużę oka i rzadko opuszczam swoje miejsce do czytania. Tym razem również przeczytałam te około 400 stron w bardzo krótkim czasie, ale zabrakło mi trochę tego efektu "nie mogę przestać". Fabuła była oczywiście emocjonująca, ale nie do końca tak trzymająca w napięciu i zapierająca dech w piersiach. Zazwyczaj doceniam liczne zwroty akcji i niespodzianki w opowieściach autorki. Do tej pory prawie zawsze potrafiła mnie nimi zaskoczyć, ale w "Umrzeć po raz drugi" prawie ich nie było.<br> <br> "Umrzeć po raz drugi" to emocjonujący i z pewnością warty przeczytania thriller dla wszystkich, którzy lubią krwawe klimaty. Dla zagorzałych fanów Gerritsen nie dzieje się jednak wiele nowego i choć thriller z Rizzoli i Isles nadal bardzo mi się podobał, to niestety zdecydowanie nie jest to najlepsza książka Gerritsen.