Tygiel zła. Sigma Force. Tom 14

Książka „Tygiel zła” jest czternastą odsłoną literackiej serii poświęconej Sigma Force, tajnemu oddziałowi Departamentu Obrony USA (włączonemu do projektu DARPA) złożonemu z wyspecjalizowanych agentów, których zadaniem jest ochrona narodu i świata przed wszelkimi zagrożeniami technologicznymi, zarówno starożytnymi, jak i współczesnymi.

Fabuła:
Komandor Gray Pierce przybywa do domu w Wigilię, tylko po to, by dowiedzieć się, że Seichan, jego ciężarna kochanka zniknęła, a żona jego najlepszego przyjaciela Kat jest na skraju śmierci. Kat jest jedyną osobą, która widziała atak, ale jak sprawić, by ktoś w stanie półświadomości zaczął mówić? Neurolog może mieć na to odpowiedź. Tymczasem przerażona młoda kobieta jest świadkiem masakry przez łącze wideo i zdaje sobie sprawę, że jej wynalazek jest tego przyczyną i teraz musi uciekać. Te dwa wydarzenia połączą się ze sobą i po raz kolejny Sigma musi powstrzymać złych ludzi żądnych zniszczenia. Zespół rusza do akcji i tym razem prowadzi wojnę przeciwko nowoczesnym siłom hiszpańskiej inkwizycji. Jak mówi nam historia, czasy inkwizycji były epoką wypełnioną krwią, czasem, w którym każdy był uważany za czarownicę, czarodzieja lub demona jakiegoś rodzaju, którego członkowie Kościoła czuli się zobowiązani pozbyć się ze świata w niezbyt przyjemny sposób.

Jak zwykle Rollins mnie nie zawiódł. Od pierwszego do ostatniego słowa czytałem z mega ciekawością. Odkrycie, że większość zawartości powieści oparta została na prawdzie momentami szokuje do szpiku kości. Oczywiście mamy wszystkie typowe składniki książek Jamesa Rollinsa. Dużo akcji, dużo zagrożeń, a do tego doskonałe połączenie historii Hiszpanii i inkwizycji, z naukowymi badaniami, a nawet sztuczną inteligencją. Taka mieszanka pozornie niezwiązanych ze sobą tematów może wydać się Wam dziwna, ale Jamesowi Rollinsowi udaje się je fantastycznie połączyć i przez cały czas ciekawić. Fabuła jest zawsze taka sama: króluje szczęście i dzieją się rzeczy, które wydają się nierealne, ale Sigma Force to w końcu gatunek przygody/thrillera, więc trzeba wybaczyć elementy rodem z komiksów z batmanem i supermanem. Lubię wszystkie części Sigmy i w każdej z nich jest coś, co mi się podoba. Pojawiają się nowi i starzy wrogowie. Zawsze przeżywam napięcie, szok, czy po prostu radość. Po prostu nigdy nie mam dość tych książek i czekam na kolejne. kozackie części :)

„Kowalski poruszył się niespokojnie.
- Co to jest MSI?
- Mocna sztuczna inteligencja. Ludzki poziom inteligencji i świadomości.
- Nie martw się. – Gray spojrzał na Kowalskiego. – Też kiedyś do tego dojdziesz”.

Jeśli jesteście fanami Jamesa Rollinsa, będziecie uwielbiać „Tygiel zła” i nie muszę tutaj zbytnio zachwalać. Jeśli nie czytaliście wcześniej serii Sigma Force, ale uwielbiacie powieści akcji/przygodowe z domieszką historii i nauki, to od razu sięgnijcie po pierwszą część „Burzę piaskową”.

Jak zawsze wiele upakowane w jednej części. Co tym razem James Rollins uznał za warte poświęcenia swojej uwagi? Czarownice, hiszpańska inkwizycja, Portugalia, Hiszpania, Francja, USA, sztuczna inteligencja, innowacyjne metody leczenia zmienionych stanów świadomości, pacjenci w stanie śpiączki, podróże w czasie, mechanika kwantowa i wiele innych :D

U podstaw tej odsłony serii Sigma Force pt. „Tygiel zła” leży przerażający scenariusz: że sztuczna inteligencja w końcu rozwinie się do tego stopnia, by bronić się przed swoimi ludzkimi twórcami. Brzmi znajomo w ostatnich miesiącach rozwoju chatgpt? Eva zostaje wynaleziona przez hiszpańską naukowiec Maręa podczas jej wprowadzenia do swoich sponsorów, zostają oni zarżnięci przez starożytny religijny kult łowców czarownic, którzy chcą, aby Ewa promowała ich program. Tymczasem rodzina Sigma zostaje zaatakowana: jeden członek pozostawiony na śmierć i trzej inni członkowie porwani. Gray i Monk zostają wysłani do Europy, aby znaleźć odpowiedzi. Mara musi przyspieszyć naukę Ewy, aby mogła podjąć najlepsze decyzje dla ludzkości.

Historia po raz kolejny zajmuje centralne miejsce w powieściach Rollinsa, tym razem przenosząc nas między Hiszpanią a Portugalią, na trop inkwizycji i długo skrywanej tajemnicy. Część historyczna, jak zawsze, jest otoczona przez część naukowo-technologiczną, obracającą się wokół koncepcji sztucznej inteligencji... ta część, realistyczna i oparta na współczesnych danych i badaniach, wydała mi się dość niepokojąca: zdecydowanie zmusza do refleksji nad znaczeniem, jakie nadajemy komputerom i technologii, nad tym, jak bardzo nasze życie od nich zależy. Fabuła jest bardzo zawiła, z wieloma wątkami, a każdy z nich ma swoich głównych bohaterów. W końcu wszystkie spotykają się w jednym punkcie, by podążać za jednym wątkiem, który prowadzi do rozwiązania wydarzeń. Wszyscy bohaterowie są dobrze napisani i choć są przedstawieni jako nieustraszeni twardziele, Rollins pokazuje ich ludzką stronę i słabości, które pokrywają się z miłością i rodziną. Miło było zobaczyć wiele postaci w akcji ponownie, jak Monk, Jason, Lisa, i oczywiście Seichan i Gray! Jak zawsze podobały mi się sceny akcji i mini zawały, gdy ktoś znajduje się już jedną nogą w grobie. Świetna robota jak zawsze. Ale oprócz zwykłej wciągającej przygody, doświadczycie ciężkich emocji m.in. w postaci poczucia ciemności zstępującej na świat, co nie jest typowe dla tej serii.

Zdecydowanie polecam „Tygiel zła” każdemu fanowi serii, a nawet osobom, które nigdy wcześniej nie czytały żadnej z serii Sigma.

PS. Fajnie byłoby móc spotkać Ewę, porozmawiać z nią, wejść w interakcję... Myślę, że nawet dla tych, którzy mają problemy, jak np. niepełnosprawni, byłoby to fajne rozwiązanie, ale chyba jeszcze trochę nam brakuje, także dlatego, że jak we wszystkim, mogą pojawić się problemy nie małej wagi, jak pisze sam pisarz.