Tupcio Chrupcio 7 Zostaję z opiekunką

Lilka ma dziś trzy latka i mnóstwo książek do czytania dla dzieci do wyboru. Publikacje dla najmłodszych często cieszą się sezonowym zainteresowaniem, w miejsce od dawna ulubionych bajek, pojawiają się kolejne, lepiej odpowiadające kolejnym etapom życia mojego dziecka. Niektóre z tych książek kupiłam sama, inne z kolei były nam darowane przez rodzinę: przyjął się zwyczaj, aby córka dostawała książki na przeróżne okazje i bardzo mnie to cieszy, Lila wykazuje spore zainteresowanie literaturą dla najmłodszych. Nie wszystkie bajki wydają się jednak idealne dla dziecka, niektóre z nich promują jedynie rozrywkę, inne z kolei przedstawiają przeróżne formy przemocy: od niewinnych szturchnięć, po manipulację aż do subtelnego utwierdzania dzieci w przekonaniu, że mogą sprzeciwiać się rodzicom i kultywować swój okres buntu. Jedną z serii książek, które cieszą się moim niezmiennym zaufaniem są publikacje Elizy Piotrowskiej, która stworzyła intrygującą postać małej myszki: Tupcio Chrupcio towarzyszy nam podczas wieczornego czytania przed snem regularnie, córka sama wybiera treści, które ją interesują. Śledzenie przygód tytułowego bohatera to nie tylko znakomita zabawa, ale przede wszystkim możliwość uczenia się nowych zwyczajów, nawyków oraz sposobność do rozmowy związanej z uczuciami i emocjami dziecka wobec nowych wyzwań w jego życiu. Niekiedy przygody Tupcia Chrupcia nawiązują do braku apetytu u dziecka, pożegnania z pieluszką czy też pojawienie się nowego członka rodziny. Za każdym razem autorka snuje ciekawą opowieść z Tupciem Chrupciem, którego rodzina przechodzi dany etap w rozwoju malucha, co stanowi okazję do rozmowy z dzieckiem o jego własnych sukcesach i niepowodzeniach, pozwala również dziecku przyjrzeć się, jak radzi sobie tytułowy bohater i oswoić się z nowymi sytuacjami. Jedną z nich była również sposobność do wyjścia na miasto przez rodziców, a Tupcio wraz z siostrą mieli na tę okoliczność pozostać w domu z opiekunką. Długo zastanawiałam się, czy to już odpowiedni czas, aby moja córka mogła zostać z zupełnie obcą dla siebie osobą. Inaczej, kiedy opiekę sprawuje ktoś z rodziny, choćby dziadkowie, z którymi moja córka uwielbia spędzać czas. Nie zawsze jednak jest to możliwe, czułam więc, że wcześniej czy później temat profesjonalnej opieki nad dzieckiem pojawi się u nas w domu, zwłaszcza, że mąż pracuje w dużej korporacji i spotkania biznesowe to część jego życia zawodowego. Córka początkowo wykazywała wiele obaw w związku z tym pomysłem, pytała kim będzie pani opiekunka, jakie zabawy proponuje, o której przyjdzie pora spania i czy już wtedy będę w domu. Sporo tych pytań omówiliśmy, starałam się obudzić w córce przekonanie, że dobrze sobie poradzi, a cała sytuacja zamieni się w przygodę i dobre wspomnienia. Podobnie jak było to opisane w książeczce “Tupcio Chrupcio. Zostaję z opiekunką”, gdzie tytułowy bohater również zrobił wielkie oczy na pomysł mamy i opiekę sprawowaną nad małą myszką za sprawą pomysłowej niani. Tupcio bał się, że pozostawienie go bez w domu bez mamy sprawi, że nie będzie umiał sobie poradzić sam w domu, nie zje kolacji, nie będzie też miał z kim umyć ząbków, ani czytać bajki na dobranoc. Dla dziecka jest to zupełnie nowa sytuacja i jest to zrozumiałe, choć obawy i lęki jakie pojawiają się w takiej sytuacji w głowie naszych dzieci bywają zaskakujące - warto o nich rozmawiać. Książka Elizy Piotrowskiej zawiera na pierwszej stronie pięć pytań, związanych z treścią bajki, stanowią one również nieocenioną pomoc dla rodzica w zakresie poznawania swojego dziecka wobec omawianego w książce tematu. Moja córka na przykład, zastanawiała się, kto będzie jej czesał włosy pod moją nieobecność. Drobiazgi i rytuały jakie tworzymy z dzieckiem o różnych porach dnia i nocy wywołują w nim pewnego rodzaju rutynę, która szybko zamienia się w poczucie bezpieczeństwa, z drugiej jednak strony, mama nie zawsze może być obok i jest to rodzaj przygotowania dziecka na kolejne etapy w jego życiu: pójście do przedszkola, szkoły czy uczestniczenia w rozmaitych zajęciach nauki języków czy też aktywność sportowych.  

Skupiłam się na walorach edukacyjnych książki Elizy Piotrowskiej, niemniej w mojej opinii stanowią one właśnie największą zaletę przygód Tupcia Chrupcia. Autorka opisała historie, gdzie tytułowy bohater zawsze może liczyć na pomoc i wsparcie swojej mamy, która cierpliwie rozmawia z synkiem i potrafi przegonić ciemne chmury na niebie. Taki pomysł na bajkę dla dzieci w wieku 2-3 lat jest jak najbardziej odpowiedni – podkreślenie roli mamy, która nie zawsze jest obok, ale jednak można na nią liczyć i ufać, że cokolwiek by się działo, mama nad wszystkim czuwa i wszystko będzie dobrze. Taki właśnie morał płynie z bajek o Tupciu Chropciu, do czego zresztą moja córka często nawiązuje, i chwali sobie, że jej ulubiony bohater nawet jeśli popełnia błędy, może liczyć na rodziców, którzy dodają mu otuchy i odwagi w najtrudniejszych momentach i zawsze stoją po stronie swojego dziecka ?  

Książeczka “Tupcio Chrupcio. Zostaję z nianią” została bardzo ładnie wydana przez wydawnictwo “Wilga”, ilustracje, których autorem jest Marco Campanella świetnie uzupełniają treść bajki i sprawiają, że nawet najmłodsi czytelnicy na podstawie samych obrazków będą mogli z powodzeniem odczytać bajkę i morał jaki z niej płynie. Okładka z kolei jest puchata, bardzo kolorowa i co najważniejsze, bezpieczna dla dzieci. Podobnie jak rozmiar książeczki, dostosowany do małych rączek, o czym co wieczór przekonuje się najlepiej, gdy córka wieczorem przynosi swoje ulubione bajki do czytania przed snem ? 

Moje dziecko ma dziś około trzystu książek do wyboru, gdy razem z mężem zapraszamy go do czytania bajek przed snem. Samodzielny wybór w zakresie bajki czytanej na dobranoc rozwija w dziecko poczucie sprawczości, uczy również, że ma prawo dokonywać wybory w oparciu o swoje sympatie, to z kolei przyda mu się w dorosłym życiu, jak sądzę ? Część z tych książek zakupiłam sama, część została nad podarowana przy różnych okazjach przez rodzinę i znajomych. Nie zawsze były to książki dopasowane do wieku dziecka, a jako mama przywiązuje do tego szczególna uwagę. Po dwóch latach macierzyństwa jestem już specjalistką od treści dla najmłodszych i niewątpliwie na tym tle jest seria książek dla dzieci, które warto polecić rodzicom pragnącym świadomie wychowywać swoje maleństwa – mowa oczywiście o książkach Elizy Piotrowskiej, opisujących perypetie małej myszki o wdzięcznym imieniu Tupcio Chrupcio. Kim jest tytułowy bohater? To rezolutny maluch, który dzieli ze wszystkimi dziećmi na świecie kolejne etapy ich życia: porzuca więc z czasem pieluszkę, dąsa się, gdy mama prosi, aby umył ząbki, czasami psioczy na warzywa i nie chce zjeść zupy, a nawet pozostaje bez rodziców w domu, gdy Ci wybierają się na kolacje ze znajomymi i małym Tupciem Chrupciem zajmuje się opiekunka. I to właśnie ta ostatnia książeczka szczególnie nam się przydała w ostatnim czasie, synek bowiem skończył już dwa lata i wspólnie z mężem uznaliśmy, że to dobry czas, aby poznał i polubił nianię, która od czasu do czasu będzie nad im sprawować pieczę pod nasza nieobecność ? Czy obyło się bez awantur i płaczu? Początkowo nie, ale sposobem udało się przekonać synka, że wszystko będzie dobrze ?  

Miałam świadomość, że pozostawienie malucha pod czujnym okiem innej osoby to spore wyzwanie nie tylko dla mojego dziecka, ale również dla mnie samej. Niepewność wynikająca z nowej sytuacji wywoływała we mnie poczucie stresu, starałam się jednak jak mogłam, aby nie dać po sobie poznać, że się denerwuje, tak aby negatywne emocje nie udzielały się dziecku. O wiele łatwiej zdecydować się na pozostawienie malucha pod opieką dziadków, nie zawsze jest to jednak możliwe. Z podobnym wyzwaniem mierzyła się mama Chrupciowa, która razem z mężem miała wyjść kolejnego wieczoru na kolację z przyjaciółmi i sytuacja ta wywołała wiele obaw w tytułowym bohaterze. Jak Tupcia może zaaklimatyzować się w nowej sytuacji? Jak poprawnie ułożyć relację Tupcia i panią opiekunką? Czy mama wróci wieczorem jak obiecała i pocałuje Tupcia w nosek? Sporo tych pytań pojawiło się w głowie małej myszki, niezwykle trafnie oddają one wątpliwości również mojego synka. Pomocna w tym zakresie okazała się... rozmowa nad bajką! ?  
 
Przygotowania dziecka na nową sytuację związaną z pozostaniem w domu z nianią czyniłam dwutorowo. Z jednej strony kluczowym miało okazać się sprawdzenie kompetencji kandydatek, z drugiej zaś przygotowanie mojego syna na czekające go zmiany. Dla każdej mamy najważniejsze jest, aby dziecko czuło się bezpiecznie, tymczasem wywrócenie znanego do tej pory dziecku porządku wywołuje niepewność i obawy. Wcześniej zdarzało się, że dziadkowie i mój brat zabierali malucha na cały dzień, a proces ten pozwalał maluchowi adaptować się w nowej rzeczywistości. Podczas czytania książki “Tupcio Chrupcio. Zostaję z opiekunką” synek wskazywał, że po prostu boi się zostać beze mnie dłużej, choć kilka miesięcy temu zachowanie to zdradzało jeszcze większe obawy, kiedy miałam wrócić do pracy i synek szykował się do pójścia do przedszkola. Wspomniane na wstępie książki dedykowane dla dzieci między 1-2 rokiem życia ułatwiają rozmowę z maluchem, odkrywają również przed nim samym uczucia i emocje, których nie potrafi bezpośrednio nazwać, a które bliskie są bohaterom bajek, a przez to łatwiejsze dla zrozumienia w oczach dziecka ?  

W serii książek z Tupciem Chrupciem za każdym razem to mama przychodzi z pomocą tytułowemu bohaterowie, rozwiewa jego obawy i całą historia dobrze się kończy. Relacje z Chrupciową mamą wydają się kluczowym aspektem bajki Elizy Piotrowskiej – mama tłumaczy cierpliwie dziecku, że nie ma ono powodów do strachu, obaw czy niepokoju, że to co wydaje się takie nowe i niesie za sobą mnóstwo pytań, w rzeczywistości jest pod kontrolą mamy, która wie najlepiej, co jest dobre dla jej dziecka. Wydaje mi się, że taki pomysł na bajkę jest idealny dla najmłodszych - podkreślenie wagi obecności mamy i faktu, że dziecko może się z każdą obawą do niej zwrócić i w każdej chwili porozmawiać, jest sygnałem dla dziecka, że sobie poradzi z nowymi sytuacjami w jego życiu. Sama świadomość, że dziecko może liczyć na rodziców i Ci dodają mu odwagi, otuchy w trudnych momentach, a w razie potrzeby, wyciągną również pomocną dłoń, to najlepszy przekaz jaki bajka może mieć do zaoferowania naszym dzieciom.  

Na koniec kilka słów o formie w jakiej wydana została seria “Tupcio Chrupcio”. Za duży plus poczytuje sobie ilustracje obecne w książkach Elizy Piotrowskiej, z kolei duża czcionka ułatwia naukę czytania dzieciom oraz lekturę dziadkom, które trzymają maluchy na kolanach. Mała myszka i jej perypetie to przykład książki dla najmłodszych, która z jednej strony przynosi dzieciom radość i dobrą zabawę, z drugiej zaś wywołuje w rodzicach przekonanie, że dziecko poznaje treści edukacyjne, a przez to się zdrowo rozwija ?