Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.






Nowa
Książka nowa.





Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.





Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.





Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Teatr Realności
DODAJ DO LISTY ŻYCZEŃ
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Książka stanowi analizę współczesnego teatru, który pragnie zachować autentyczność. Tadeusz Kantor zwraca uwagę na to, jak teatr integruje rzeczywistość z przedstawieniem, porzucając iluzoryczność. W tradycyjnym teatrze iluzja była kluczowa, ukazywała prawdę o świecie za pomocą perspektyw i złudzeń. Współczesny teatr jednak rezygnuje z iluzji, uznając ją za przekłamanie i udawanie. W obliczu ery technologicznej, gdzie to kino i telewizja dominują w kreowaniu iluzji, teatr zyskuje unikalną wartość poprzez szczerość i rzeczywistość prezentacji. Angażuje prawdziwe przedmioty, a aktorów zachęca do bycia sobą, unikając przyjmowania fikcyjnych ról i replik. Zamiast korzystać z technicznego oświetlenia, preferuje naturalne światło, prawdziwe miejsca, takie jak Elsynor czy Wawel, zastępując nimi tradycyjną scenografię. W czasie spektakli czas sceniczny jest tożsamy z rzeczywistym, co dodaje przedstawieniu cechy prawdziwej rzeczywistości, z jej zmysłową, materialną i czasowo-przestrzenną strukturą. Teatr tego rodzaju nie tylko odzwierciedla rzeczywistość, ale staje się jej integralną częścią, łącząc elementy widzialne i niewidzialne.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
nowa
jak nowa
21.10 zł
dobry

- normalne ślady użytkowania wynikające z kartkowania podczas czytania
- brak większych uszkodzeń lub zagięć
Wysyłka w ciągu 24h + czas dostawy
widoczne ślady używania
Książka stanowi analizę współczesnego teatru, który pragnie zachować autentyczność. Tadeusz Kantor zwraca uwagę na to, jak teatr integruje rzeczywistość z przedstawieniem, porzucając iluzoryczność. W tradycyjnym teatrze iluzja była kluczowa, ukazywała prawdę o świecie za pomocą perspektyw i złudzeń. Współczesny teatr jednak rezygnuje z iluzji, uznając ją za przekłamanie i udawanie. W obliczu ery technologicznej, gdzie to kino i telewizja dominują w kreowaniu iluzji, teatr zyskuje unikalną wartość poprzez szczerość i rzeczywistość prezentacji. Angażuje prawdziwe przedmioty, a aktorów zachęca do bycia sobą, unikając przyjmowania fikcyjnych ról i replik. Zamiast korzystać z technicznego oświetlenia, preferuje naturalne światło, prawdziwe miejsca, takie jak Elsynor czy Wawel, zastępując nimi tradycyjną scenografię. W czasie spektakli czas sceniczny jest tożsamy z rzeczywistym, co dodaje przedstawieniu cechy prawdziwej rzeczywistości, z jej zmysłową, materialną i czasowo-przestrzenną strukturą. Teatr tego rodzaju nie tylko odzwierciedla rzeczywistość, ale staje się jej integralną częścią, łącząc elementy widzialne i niewidzialne.