Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Teatr publiczny 1765-2015. Przedstawienia. Oświecenie
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Książka autorstwa Piotra Morawskiego stanowi nowatorską próbę zrewidowania tradycyjnej interpretacji dramaturgii oświecenia, postrzeganej najczęściej jako mało atrakcyjna widowiskowo literatura dydaktyczna, silnie osadzona w czasach swojej epoki, a przez to, z wyjątkiem kilku lektur szkolnych, często zapominana. Ta nowa interpretacja jest możliwa dzięki kilku kluczowym elementom. Morawski umieszcza analizowane dzieła w szerokim kontekście kulturowo-społecznym epoki oświecenia, pokazując ówczesne debaty teatralne w świetle ewoluujących funkcji publicznego teatru. Ponadto, śledzi w twórczości takich autorów jak Bielawski, Czartoryski, Bohomolec czy Wybicki zalążki polskiej nowoczesności oraz modernizacyjnych dążeń, które, jak sugeruje, sięgają XVIII wieku. Dodatkowo, współpracując z młodymi reżyserami, testuje sceniczną wartość wybranych dramatów sprzed ponad dwóch stuleci, czasami samodzielnie wcielając się w rolę dramaturga, a niekiedy czerpiąc inspirację z najnowszych adaptacji tych dzieł.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Książka autorstwa Piotra Morawskiego stanowi nowatorską próbę zrewidowania tradycyjnej interpretacji dramaturgii oświecenia, postrzeganej najczęściej jako mało atrakcyjna widowiskowo literatura dydaktyczna, silnie osadzona w czasach swojej epoki, a przez to, z wyjątkiem kilku lektur szkolnych, często zapominana. Ta nowa interpretacja jest możliwa dzięki kilku kluczowym elementom. Morawski umieszcza analizowane dzieła w szerokim kontekście kulturowo-społecznym epoki oświecenia, pokazując ówczesne debaty teatralne w świetle ewoluujących funkcji publicznego teatru. Ponadto, śledzi w twórczości takich autorów jak Bielawski, Czartoryski, Bohomolec czy Wybicki zalążki polskiej nowoczesności oraz modernizacyjnych dążeń, które, jak sugeruje, sięgają XVIII wieku. Dodatkowo, współpracując z młodymi reżyserami, testuje sceniczną wartość wybranych dramatów sprzed ponad dwóch stuleci, czasami samodzielnie wcielając się w rolę dramaturga, a niekiedy czerpiąc inspirację z najnowszych adaptacji tych dzieł.
