Sztuka staje się życiem, a życie sztuką… Poglądy estetyczne Lou Andreas-Salomé w przestrzeni kulturowej końca XIX i początku XX wieku

Lou Andreas-Salom, urodzona w Sankt Petersburgu, była wybitną pisarką tworzącą w języku niemieckim. Słynęła z oryginalności i niezależności, stanowiąc fascynującą postać w niemieckiej kulturze. W jej bogatym życiu towarzyskim znalazła się przyjaźń z Friedrichem Nietzschem, bycie muzą dla poety Rainera Marii Rilkego oraz współpraca z Sigmundem Freudem, którego intuicje psychoanalityczne były jej bliskie. Jako autorka, Lou Andreas-Salom pisała powieści, nowele, eseje oraz prace filozoficzne, krytycznoliterackie, religioznawcze i psychoanalityczne.

Prezentowana monografia to pierwsza w polskim piśmiennictwie próba odtworzenia estetyki wyznawanej przez Andreas-Salom. Skupia się ona na zagadnieniach związanych z artystą, aktem twórczym, dziełem sztuki, publicznością i wartością estetyczną. Wierzyła ona, że sztuka i życie są ze sobą nierozerwalnie związane—sztuka nie istnieje bez życia, a życie bez sztuki nie objawia swojej pełni. Wyzwaniem modernistycznego artysty, według niej, jest umiejętność balansowania między skrajnościami, takimi jak cierpienie i radość, zdrowie i choroba, co stanowi esencję ich twórczego losu.