Sznur Ariadny

W "Sznurze Ariadny" przewodnikiem po świecie starożytnego Egiptu, Grecji i Rzymu, a także krajów i wysp południowych, jest zmarły młodo Tadeusz Smoleński, pierwszy polski egiptolog. Książka czerpie inspirację z autentycznych podróży i zapisanych przygód autora. Wspomnienia te przypominają żmudną pracę antykwariusza, geologa, czy archeologa łączącą elementy odkrywcze z prozaicznym gromadzeniem historii. Książka pełni funkcję swoistej silva rerum, czyli lasu przedmiotów, gdzie starożytne świątynie graniczą z wysypiskami śmieci, a różne tekstury skał mieszają się z wulkanicznym popiołem. Całość obrazuje kontrast pomiędzy młodymi pędami a starzejącym się drewnem, porażonym przez grzyby. Znajdziemy tu zarówno ciężkie głazy, jak i drobiny piasku, obok siebie występują teksty poważne oraz humorystyczne, a także poezja i proza. Podobnie jak niedokończone wersy zaginionych poematów Safony, wspomnienia pozwalają jedynie na odkrycie fragmentów dawnych przeżyć. Odkrywając je, napotykamy skalne odłamy, ziarenka piasku lub rośliny przypadkowo rozsiane między kamieniami i odpadkami snów.