Szafarze Darów Europejskich

"Szafarze darów europejskich" to publikacja analizująca wdrażanie środków pochodzących z Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego na lata 2004–2006 w różnych województwach Polski. Autorzy książki koncentrują się na zrozumieniu, co powoduje różnice w realizacji tego programu w różnorodnych regionach. Książka podzielona jest na dwie główne części. Pierwsza część wprowadza czytelnika w zagadnienie kapitału społecznego oraz jego miary, podczas gdy druga zawiera wyniki badań dotyczących wdrażania programów unijnych na poziomie regionalnym w Polsce.

Wyjątkową wartością tej pracy jest próba połączenia poszczególnych analiz, z których każda stanowi całość sama w sobie i mogłaby zostać rozwinięta w odrębną publikację. Autorzy konfrontują model teoretyczny, który opisuje związki między polityką regionalną a kapitałem społecznym, z rzeczywistymi danymi empirycznymi. Zaskakujące jest, że wyniki tej konfrontacji nie zawsze są zgodne z powszechnymi opiniami na temat wpływu kapitału społecznego na wydajność instytucji publicznych.

W badaniach wykorzystano zarówno metody ilościowe, jak i jakościowe, co umożliwiło weryfikację rezultatów uzyskanych każdą z nich. Metody jakościowe opierają się głównie na wywiadach z kluczowymi uczestnikami polityki regionalnej oraz analizie oficjalnych dokumentów, zaś dane ilościowe pochodzą z ankiet oraz wskaźników bazujących na danych urzędowych i wynikach dostępnych badań sondażowych. Wyniki badań jakościowych są uzupełniane przez dane ilościowe i zestawiane ze strukturalną analizą relacji społecznych przy użyciu metody SNA (Social Network Analysis).