Synostwo Boże. Łów mądrości. Szczyt kontemplacji

Książka autorstwa Mikołaja Kuzańczyka (1401-1464) składa się z trzech kluczowych traktatów: "Synostwo Boże" (1445), "Łów mądrości" (1463) oraz "Szczyt kontemplacji" (1464), przetłumaczonych przez Antoniego Śmista. Zestaw tych tekstów daje wgląd w fundamentalne zagadnienia, które przenikały myśl Kuzańczyka, ukazując jego unikalne podejście do poszukiwania niepojętego Boga. W "Synostwie Bożym" filozof skupia się na chrystologicznym aspekcie swojej refleksji, natomiast w "Łowu mądrości" bada relację z tradycją filozoficzną. Z kolei "Szczyt kontemplacji" to innowacyjna próba ukazania Boga jako Posse ipsum, czystej możliwości, której istnienie wydaje się dla ludzkiego umysłu oczywiste.

Celem niniejszego wprowadzenia jest przedstawienie kilku kluczowych kwestii, które ułatwią zrozumienie tekstów Kuzańczyka. Główny temat jego rozważań to pytanie o możliwość poznania nieskończonego Boga przez skończony ludzki intelekt. Kuzańczyk konsekwentnie poszukuje Boga jako primum cognitum, absolutne założenie, które jest możliwe do odkrywania na różne sposoby. Uważa, że prawda o Bogu objawia się zarówno w Piśmie, jak i w tradycji, a także w nieustannym procesie stwarzania i utrzymywania świata. W jego wizji Bóg oświeca nasze umysły w każdym akcie poznawczym, pozostając oczywistym, lecz jednocześnie trudnym do uchwycenia. Kuzańczyk pragnie odkryć Boga jako pierwszą zasadę nie tylko istnienia i życia, ale także poznania, sugerując, że nasze umysły są żywymi zwierciadłami, zdolnymi do odzwierciedlania wiecznego światła Boga.