Supernormalsi

Philip Zimbardo nazywa tę książkę „niezwykle ważną lekturą dla każdego, kto pragnie codziennie zmierzać ku bohaterstwu”. Dlaczego niektóre dzieci potrafią tak doskonale stawić czoła trudnościom? Co wyróżnia młodych ludzi, którzy wydają się niezłomni w obliczu przeciwności, a ich zdolność dostosowywania się do trudnych warunków jest niemal nadludzka? Jak można przezwyciężyć przeszkody, które pojawiły się w naszym dzieciństwie?

Przemoc fizyczna i emocjonalna, utrata bliskiej osoby, uzależnienia i problemy rodzinne, a także psychiczne, fizyczne lub seksualne nadużycie to doświadczenia, z którymi zmaga się aż 75% młodych ludzi przed ukończeniem 20. roku życia. Wielu z tych, którzy przeżyli trudne chwile, nie potrafi się po nich otrząsnąć, a niektórzy noszą w sobie wstyd związany z przeszłością. Mimo to, jest nadzieja na dobre życie dla każdego. „Supernormalsi” opowiadają o ludziach, którzy po traumatycznym dzieciństwie osiągają niezwykłe sukcesy.

Meg Jay, uznana psycholożka kliniczna i autorka bestsellerów, bada historie tych, którzy przeszli przez ciężkie doświadczenia i dzięki wyjątkowej wytrwałości osiągnęli sukces w dorosłym życiu. „Supernormalsi” ujawniają cechy, które czynią te osoby wyjątkowymi. Jay nie idealizuje ich historii, lecz zwraca uwagę na wyzwania, z którymi muszą się mierzyć każdego dnia, pomagając nam zrozumieć, jak wygląda proces adaptacji do trudnych sytuacji.

Meg Jay jest profesorką nadzwyczajną na Uniwersytecie Wirginii i zdobyła doktorat z psychologii klinicznej oraz gender studies na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. Jej publikacje na temat rezyliencji i traumy pojawiły się m.in. w „New York Times”, „Los Angeles Times”, „USA Today” czy „Psychology Today”, a także były omawiane na platformach takich jak NPR, BBC oraz TED. Jej książki zostały przetłumaczone na wiele języków.

Na kartach swojej książki Meg Jay wprowadza termin „supernormalsi” jako sposób opisu osób o dużej odporności psychicznej. Wyraża tym samym nie tylko empatię, ale również pragnienie, by bawić się koncepcją normalności i sugerować, że bycie odpornym oznacza życie poza granicami przeciętności i zgodności z oczekiwaniami.