Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Strata i zysk
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Święty Jan Henryk Newman (1810-1890), który doczekał się kanonizacji w 2019 roku, wywodził się z zamożnej londyńskiej rodziny. 12 maja 1879 roku Leon XIII wyniósł go do godności kardynała. Książka "Strata i zysk" ukazuje drogę młodego anglikanina w kierunku katolicyzmu, będąc jednocześnie wnikliwą analizą wiktoriańskiego społeczeństwa. W tekście można dostrzec subtelną satyrę na anglikanów oraz różnorodne nurty protestanckie. Humor Newmana jest wyrażony poprzez realistycznie przedstawione sytuacje, które charakteryzują się zarówno ciętą inteligencją, jak i elegancją. Choć książka bazuje na spostrzeżeniach później rozwiniętych w "Apologia pro vita sua" (1864), nie jest to autobiografia autora. Akcja osadzona jest w czasach, gdy następowała konwersja Newmana, lecz sam bohater powieści jest od niego znacznie młodszy. Powieść przyjmuje formę Bildungsroman, a jednocześnie struktura oparta jest na platońskim dialogu, zawierającym głębokie przemyślenia na kluczowe tematy religijne, nadal aktualne pomimo upływu lat. Opisane w książce postawy religijne, choć ukształtowane w innej epoce, pozostają zrozumiałe i relatywnie bliskie współczesnemu czytelnikowi.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Święty Jan Henryk Newman (1810-1890), który doczekał się kanonizacji w 2019 roku, wywodził się z zamożnej londyńskiej rodziny. 12 maja 1879 roku Leon XIII wyniósł go do godności kardynała. Książka "Strata i zysk" ukazuje drogę młodego anglikanina w kierunku katolicyzmu, będąc jednocześnie wnikliwą analizą wiktoriańskiego społeczeństwa. W tekście można dostrzec subtelną satyrę na anglikanów oraz różnorodne nurty protestanckie. Humor Newmana jest wyrażony poprzez realistycznie przedstawione sytuacje, które charakteryzują się zarówno ciętą inteligencją, jak i elegancją. Choć książka bazuje na spostrzeżeniach później rozwiniętych w "Apologia pro vita sua" (1864), nie jest to autobiografia autora. Akcja osadzona jest w czasach, gdy następowała konwersja Newmana, lecz sam bohater powieści jest od niego znacznie młodszy. Powieść przyjmuje formę Bildungsroman, a jednocześnie struktura oparta jest na platońskim dialogu, zawierającym głębokie przemyślenia na kluczowe tematy religijne, nadal aktualne pomimo upływu lat. Opisane w książce postawy religijne, choć ukształtowane w innej epoce, pozostają zrozumiałe i relatywnie bliskie współczesnemu czytelnikowi.
