Broń strzelecka Wojsk Polskich w latach 1717 1945

Grażyna Szapołowska to artystka wyróżniająca się zarówno nieprzeciętną urodą, jak i niezwykłym talentem aktorskim. Jej wyjątkowa kobiecość oraz zdolność do odgrywania różnorodnych postaci sprawiają, że jest idealną kandydatką do ról o skomplikowanej wymowie. W swej autobiograficznej powieści autorka odkrywa przed czytelnikiem emocjonalną podróż, która oscyluje pomiędzy światem rzeczywistym a sferą umysłową.

Realna płaszczyzna opowieści osadzona jest w określonym miejscu i czasie, konkretnie w domu w Aninie podczas 13-14 tygodni, kiedy to umiera matka bohaterki. To na wydarzeniach z tego okresu, opisanych niczym notatki lub relacje, opiera się główna oś fabularna powieści, wyzwalająca ciąg wspomnień - drugą przestrzeń opowieści. Dzień po dniu przeplatają się tu reminiscencje z dzieciństwa, doświadczenia z planów filmowych, historie miłosne, jak również różnorodne spotkania i podróże. Autorka, kierując się emocjami i swoją wrażliwością, ukazuje obrazy przeszłości, pozwalając czytelnikowi dostrzec w niej coś więcej niż chłodną femme fatale, jaką często przedstawiają ją media. Na kartach tej książki widzimy osobę głęboko wrażliwą, czujnego obserwatora ludzi i otaczającego świata.