Rynek dzieł sztuki

Monografia stanowi szeroko zakrojone i wielodyscyplinarne badanie, które analizuje rynek dzieł sztuki jako specyficzny przypadek rynku dóbr unikatowych. Charakteryzuje się on swoją nietrwałością i wymyka typowym regułom ekonomii neoklasycznej oraz teorii użyteczności według Von Neumanna i Morgensterna. Z jednej strony, praca skupia się na tradycyjnych miernikach inwestycyjnych, takich jak stopa zwrotu, wskaźniki korelacji i efektywność rynku. Z drugiej strony, eksploruje ona ekonomię behawioralną, próbując wyjaśnić systematyczne i powtarzalne nieefektywności rynku dzieł sztuki wynikające z nieracjonalnych zachowań jego uczestników, które zderzają emocje z racjonalnymi strategiami inwestycyjnymi.

Rosnące zainteresowanie ekonomistów i inwestorów rynkiem dzieł sztuki niesie ze sobą potencjalne zagrożenia. Jednym z nich jest postrzeganie dzieł sztuki oraz innych dóbr unikatowych jako kolejnej klasy aktywów inwestycyjnych, takich jak akcje czy obligacje. Monografia ta ma na celu ukazanie, że takie podejście może prowadzić do błędnych wniosków, podkreślając, że dzieła te nie powinny być traktowane wyłącznie jak typowe produkty inwestycyjne.