Puste miejsce po zajączku

Hupcio to żółw, a Tupcia to zając – niezwykłe przyjaciółki, które zawsze były nierozłączne. Spędzały razem każdy dzień, ciesząc się wzajemnym towarzystwem i nie wyobrażając sobie życia bez siebie nawzajem. Jednak pewnego dnia Tupcia znika bez śladu, zostawiając po sobie tylko ciemny kształt przypominający jej sylwetkę. Hupcio ogarnia rozpacz, a uczucie niemocy sprawia, że myśli o odzyskaniu ukochanej zajączki wydają się nierealne.

Z pomocą przychodzi jednak niedźwiedzica Gerda, której mądre i wrażliwe słowa zaczynają przywracać Hupciowi nadzieję. Powoli, choć nadal z bólem serca, żółw zaczyna odzyskiwać radość życia. Ta poruszająca historia, opowiedziana w formie rymowanego tekstu, zgłębia trudny temat utraty i konieczności pożegnania się z bliskimi osobami. Jest to opowieść, która delikatnie podejmuje kwestie żałoby, rozpaczy i akceptacji, stając się doskonałym punktem wyjścia do rozmów z dziećmi na te ważne tematy.

Napisany przez Johna Dougherty'ego utwór został zręcznie przetłumaczony na język polski przez Marcina Brykczyńskiego, a jego emocjonalny przekaz harmonijnie dopełniają ciepłe ilustracje Thomasa Docherty'ego.