Psychologia tłumu

Autor książki podejmuje analizę zjawiska rosnącej potęgi tłumów w historii ludzkości, prezentując ten proces jako nieunikniony i mający kluczowe znaczenie dla ewolucji społeczeństw. Podkreśla, że masy ludzkie mają zdolność do burzenia starych struktur cywilizacyjnych, zwłaszcza w momentach, gdy moralne fundamenty danej społeczności słabną. Wskazuje na fakt, że przez wieki cywilizacja była tworzona i rozwijana przez niewielkie, intelektualne arystokracje, podczas gdy tłumy odgrywały głównie rolę destrukcyjną.

Tłumy opisane są jako nieświadomi barbarzyńcy, niezdolni do samodzielnego tworzenia i utrzymania stabilnych społeczeństw, wymagających określonych praw i dyscypliny. Potęga tłumu, będąca siłą niszczycielską, w metaforze autora przypomina bakterie przyspieszające rozkład. Ta analiza wskazuje na konieczność przygotowania społeczeństw na możliwość przejęcia przez tłumy władzy, co według autora wymaga refleksji i planowania, by potęga liczby nie stała się dominującą siłą historii.

Choć istnieje obawa, że nasza współczesna cywilizacja może podzielić los swoich poprzedników, autor nie daje jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, czy tego rodzaju przyszłość jest nieunikniona. Zachęca jednak do przemyślenia wpływu, jaki tłumy mogą mieć na przyszłość naszych społeczeństw, gdy wszelkie przeszkody do przejęcia przez nie władzy zostały zlikwidowane.