Psia trawka

Nadchodzi wiosna, a z nią do księgarń trafia debiutancka powieść Raymonda Queneau, jednego z założycieli słynnej grupy literackiej OULIPO. Ta francuska powieść, nigdy dotąd nieprzetłumaczona na język polski, to prawdziwa literacka perełka, która zyskała swoje miejsce w Nowym Kanonie. Książka obfituje w postacie, które mogłyby być bohaterami kabaretu: mamy tu podglądacza obserwującego życie pewnej rodziny, saksofonistę próbującego uwieść gospodynię domu, zazdrosnego syna, który wysyła pełne groźby listy, a także brata dozorcy wynajmującego pokój muzykowi i jego siostrę – wścibską intrygantkę. W tle rozgrywają się romanse, odkrywamy tajemnice, pojawia się ukryty skarb, ucieczki oraz... etruska wojna.

Raymond Queneau, pisarz i eseista urodzony w 1903 roku i zmarły w 1976, znany jest z tworzenia dzieł, które w równym stopniu koncentrują się na języku, co na fabule. Choć krótko związany z surrealistami, znalazł swoje miejsce w Kolegium Patafizyki, współtworząc eksperymentalną grupę literacką OuLiPo wraz z tak znanymi postaciami jak Italo Calvino i Georges Perec. Jego książki mogą wydawać się lekkie, ale są skonstruowane według rygorystycznych matematycznych zasad, czerpiąc z teorii kombinatoryki i gier. Nawet liczba rozdziałów w jego powieściach nie jest przypadkowa. "Psia trawka" otwiera jego twórczą ścieżkę, oferując czytelnikom mieszankę humoru, absurdu i zabawy, w której najważniejszym bohaterem pozostaje zawsze język. Queneau podejmuje wyzwanie intelektualne, skłaniając odbiorcę do refleksji. "Dlaczego nie wymagać odrobiny wysiłku od czytelnika?" - pyta autor, odrzucając konwencję podawania wszystkiego na tacy.