Przerwana żałoba

Zofia Wóycicka w swojej książce "Przerwana żałoba: Polskie spory wokół pamięci nazistowskich obozów koncentracyjnych i zagłady 1944-1950" analizuje, jak pamięć o obozach nazistowskich w Polsce była źródłem nieustannych dyskusji pomiędzy różnymi grupami społecznymi. Skupia się na interakcjach pomiędzy byłymi więźniami politycznymi, przedstawicielami społeczności żydowskiej oraz władzami komunistycznymi, zarówno na szczeblu centralnym, jak i lokalnym. Autorka obserwuje, że mimo gorących debat, które wybuchły tuż po wojnie, temat ten stopniowo ucichł w wyniku stalinizacji Polski.

Wóycicka zestawia te wydarzenia z podobnymi procesami zachodzącymi w innych krajach Europy, zarówno po zachodniej, jak i wschodniej stronie żelaznej kurtyny, podkreślając zarówno podobieństwa, jak i różnice. Jej książka stanowi wkład w obecne dyskusje na temat polskiej świadomości historycznej, kwestionując uproszczony podział na pamięć oficjalną, narzucaną przez władzę, oraz pamięć nieformalną, która funkcjonowała w ramach rodzin i nieoficjalnych kanałów.

Autorka twierdzi, że czasy PRL miały głęboki wpływ na historyczną świadomość Polaków, wpływając nie tylko poprzez propagandę, ale głównie przez tłumienie publicznych dyskusji i tabuizację wielu tematów. Wóycicka zauważa także, że w Polsce proces społecznego żałobienia po zakończeniu II wojny światowej nigdy nie został formalnie zamknięty. Książka wydana przez TRIO w 2009 roku, opatrzona jest numerem ISBN 9788374361866, ma 416 stron i dostępna jest w miękkiej oprawie o rozmiarze 145x205 mm.